bir ödül için iyi insan olmak

cennete gidip , cennetin nimetlerinden yararlanmak için iyi insan rolü yapmaktır. aslında aklından her tür kötü düşünce geçer; zihni çöp gibidir ama cennet ödülü için kötülük yapmaz. bu durumda bu kişi iyi bir insan mıdır?

belkide on on beş yıl rahat yasamak için okula gidiyoruz. gerçek hayatta hiç işimize yaramayacak dağları tepeleri ovaları savaşları ezberliyoruz.
on beş yıl okuyoruz en az. işe giriyoruz. en iyi ihtimal yirmi yıl çalışıyoruz. bir ev bir ev almak için. o da hayal belki artık bir çoğu için.
emekli oldum diyoruz. olamadı.

sonsuz bir hayat cennet cehennem bilemiyorum. iyi insan olmanın şartı din mi. yoksa her dinin de dediği o kötülükleri yapmamak mı. hangi din var ki gidin birini öldürün diyor. ahlaklı olmak iyi insan olmak normal biri olmak. ha dersin bazı zevklerden mahrum kalıyorum. sadece bu dünya da kalmış olursun.

bir eylem.

kusura bakmayın ama keşke olsalar! bir ödül için de olsa, zoraki de olsa iyilik yapsalar ama ne yazık ki çoğu kişi iyi olmanın yanından bile geçemiyor.

bilen bilir, iflah olmaz bir müge anlı izleyicisiyim. programda, cinayet işlediği ortaya çıkan insanların büyük bir kısmı muhafazakâr dediğimiz ailelerden geliyor. düşünün ki sevdikleri değil korktukları bir allah fikri yahut cehennemin varlığı ihtimali bile bu insanları durdurmuyor. sürekli suç işliyorlar, sürekli kötülük peşindeler.

o yüzden bence bırakın iyilik yapanların hangi nedenle o iyiliği yaptıklarını. yapsınlar da niye yapıyorlarsa yapsınlar. sonuçta rol de olsa, ölene dek kimseye zararları olmayacaksa gerçek bir iyiden çok da farkları kalmayacaktır zaten.

hepimiz demeyeyim ama çoğumuzun içinde bulunduğu durum.

ben bu konuyu cennetle sınırlamıyorum(ki zaten cennete inanmıyorum) bazen büyük, bazen küçük, bazen gündelik, bazense uzun vadeli ödüller için iyi insan oluyoruz ya da iyilikler yapıyoruz.

insanlara, kurumlara yardım ediyoruz mesela zaman zaman. en azından insana vicdani bir mastürbasyon sağlıyor ve ben iyi biriyim hissi yaşatıyor. bazense yardım yaparken gördüğümüz karşılık, aldığımız tepki, dua ya da her ne ise o iyi insan tarafımızı tatmin ediyor.

bazen yüzümüze ne kadar iyi birisin bazense arkamızdan ne iyi insan ya densin diye yaptığımız şeyler oluyor.

tabii insanız; bu duygudan sıyrılmak, bu duygudan azade yaşamak zor ancak ödül için de olsa iyi insan olmaktan da kötü bir sonuç çıkmaz sanırım.

üzümünü ye, bağını sorma. herkes aynı karakterde değil. herkesin doğası farklı. ucunda ödül olmasa adam belki bir canavar kesilecek ama ödül onu dizginleyebiliyorsa güvendesin demektir. insanların iç dünyasına burnumuzu sokmayalım.