bir şeyler söylemek isteyip kimseyle sohbet etmek istememek

sözlükte yazmak için son derece geçerli bir sebeptir. ben de sürekli soruyorum kendime ben ne yapıyorum burada zaman geçirerek diye. neyse ki sebebi çözdük.

bu durum, zaman zaman bir şeyler söyleyesin gelince durduk yere kimseyle haşır neşir olup uzun uzadıya sohbetler içinde yer almak istememe halidir. ulan iki çift laf edesim geldi diye şimdi on saat sohbet etmeyelim demektir. sonradan fark ediyorsun ki aslında söyleyecek bir şeyin falan da yokmuş. öyle saçma bir şey. neyse artık.

- herhangi birebir sohbette anlaşılma ihtimalin: %3
- sözlerinin gerçekten umursanma ihtimali: %0,2
- karşındakini anlama oranın: %94
- karşındakini umursama oranın: %7
- sohbete ayırdığın zamanın sunduğu katkı: 0
- konuşulacak konu yerine ıvır zıvırdan bahsedilme oranı: %77
- ayıp olmasın diye verilen tepkiler, gülmeler ve kibarlıkların iki tarafa da kaybettirdiği zaman ve efor: %98

bonus: %100 anlaşılsan veya umursansan bile sonrasında yapacağın şey: bir bardak daha çay koymak.

sözlükte ise bu durumların tamamı direkt olarak "sıfır." kafan rahat. ha buraya yazmışsın ha suya yazı yazmışsın. ama neticede insanlara (sizlere) yazıyoruz ya böylece sohbet ihtiyacının karşılandığına dair bünyeyi de kandırıp (fake atıp) susturabiliyoruz. bizi yok yere yormasın diye çocuğun tabletini verip susturmak gibi bir şey. böylece kendimizi de hackleyerek yaşıyoruz bu hayatı çok şükür.

"beni boş yere yorma derdim deniz efkarım derya..."