biri ile tanışmak

farklı jenerasyonların, farklı kültürlerin insanlarıysanız hiç uğraşmayın.

her insanın bir rengi olduğunu düşünüyorum ve herkesin renklenmeye ihtiyacı olduğunu.

normal insanlar için girdikçe alışıyorsun gibi bir durum, asosyaller içinse cehennem ateşidir.

hayatına yeni bir pencere açmaktır.

çok uzak ve zor geliyor bu aralar bana.

pandemi döneminde yapılması tehlikelidir.

sonunda bir etki olmayacaksa bos is.

asosyal kimseler için sıkıntılı bir durum. sosyal adam tanışma esnasında hiç zorluk çekmez.
maalesef ki bende asosyaller kategorisindeyim.

sonu belli olmayan bir yolculuğa çıkmaktır.

kimi zaman bu yolculuk insanın canına can katar, çoğu zaman da ömründen yer, bitirir.bu yüzden de her bilinmeyende olduğu gibi biraz korkutucudur.hatta daha önceki olumsuz tecrübelerin gölgesi istemese de çöker insanın yüreğine.elbette sayısız acı tecrübe ve hayal kırıklıkları yorar , bıktırır zamanla. sonra ne mi olur? ister istemez o gezgin insan içine kapanır, çekilir köşesine, herkesten uzak yalnızlığına daha da yaklaşarak. alışır da zamanla ona , onun tatlı bağımlılığına, katlanamaz artık başkalarına, kopamaz yalnızlığından. huzursuzlanır, mutlu hissetmez tek kalamazsa .zordur yalnızlığın zincirlerini kırabilmek, tanışmak birileriyle,eğer o zincir sevilerek takılıyorsa...

hayatımda ki insanlar yeterince yorduğu için yeni birisiyle tanışmak öyle zor ve yorucu ki..

yeni başlangıçlar için atılması gereken küçük adımlar insana çoğunlukla heyecan verir fakat yaşanmışlıkların ağır bir yaranın tezahürü olarak canlanıyorsa zihinlerde, işte o zaman biri ile tanışmak için adım atma cesareti bulamaz insan. aynı şeyleri tekrar yaşama korkusuyla bir adım geri çekilirsin. belki zaman bazı yaraları iyileştirir ama keskin bir hafıza insana en büyük zulümdür. o yüzden geçmişteki acı tatlı tecrübeleri bir kenara bırakabilirim diyen ve bunu başaran varsa herkesi ayrı bir birey olarak değerlendirip genellemeden uzak bir yeniliğe bırakmalıdır kendini. ben yapamıyorum. henüz o kadar cesur değilim.

enerji kaybettiren iş.

30lu yaşlarda keyif vermemeye başlıyor. hayatımda yeterince insan var zaten diye düşünüyorsun. arkadaş ortamına yeni katılan biriyle tanışmak bile gereksiz geliyor bazen.

yorar.