biriken öfkeyi yatağın üstünde duran oyuncak ayıdan çıkarmak

o ayıyı da sevmiyorsunuzdur. aniden olup biter her şey.

kimin için aldım ben o ayıyı? 10 yıl önceki sevgilim miydi? otogarda satan adam da kazık mı atmıştı zamanında. öğrenciyim abi dedim, acımamıştı. anılar. zamansızca ve hızla geçen hatıra şeridi.

makası nasıl aldığını bilemezsin bu anlarda. ben de öyle yaptım. ağzını oydum makasla. kazık atmışlardı onu alırken. onu aldığım gün üzgündüm. uğursuzdu o oyuncak.

birikmiş ne kadar öfkem varsa, cezasını ona yükledim. hayat beni ne kadar yorduysa, kan oldu yürüdü şakaklarıma.

cap cap cap cap. hala elimde pislik. başını bastırıyorum. tek elle yazıyorum. dilini sürtüyorum duvardan duvara. pis ayı. uğursuz dandik ayı.

büyük plastik gözleri, yapma dercesine bakıyor sanki.

pamuk dolu iç dünyasını makasla dolduracağım 3 dakika sonra. hiç acımıyorum. vicdan sıfır.

nasıl da yumuşacık, nasıl da pamuklu offfff. edebi bitirmek isterim.

kimseye bulaşmaya gerek yok. bazen mutlu olmak için küçük bir ayı bile yeter. mutluluk çok yakınımızda.

benim oyuncak ayım bile yok ;((

okuyamadik kardes durumumuz yoktu.