öfkeyi bastırmanın yolları

hani bazen insan çıldıracak gibi olur ya, heh işte o bende sık sık oluyor, bazen işyerinde, bazen sevdiğim birinin uyuz bir hareketine, bazen evde çalışırken, bazen bir insanın yoldan geçerken ki bakışları, beni çıldırtıyor.
şiddet yanlısı değilim, sonuçta orangutan değiliz ya, vurmakla kırmakla sorun çözülmez, ama içimden ortalığı mikertesim geliyor bazen.
sonra modum düşüyor tadım kaçıyor.
o kadar psikoloğa gittim, bir takım psikiyatr reçeteli ilaç denedim, yok.
çözümü bunlar değil, spor yapıyorum, pozitif müzikler dinleyim meditasyon bile yapıyorum, yine olmuyor, kafaya takmamak lazım biliyorum da bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum.

türkiyeden taşınmak

bastırın.
öfke güzel bir şey değil.

bastırmadan, kontrollü bir şekilde, ben dili kullanarak kendinizi ifade edin. bastırırsanız sonunda ya çok büyük, yersiz patlamalara yol açar ya da dikenli ukdeler olarak içinizde sürekli kalır.

şiddet.

anlık öfkeyi bastırmak kolaydır. önce derin nefes alarak bulunan ortamdan bir kaç dakika uzaklaşmak, kalp atışlarını yavaşlatmak ve empati yaparak düşünmektir. uzun süreli devam eden içe atılmış öfkeyi bastırmak ise daha zordur, genetik kökenli, derin acılı, travmatik öfkeler için psikiyatrik destek ve tıbbi yardım mutlaka gereklidir.

bu aralar cok populer olan (bkz: mindfulness) terimi aklima geldi. cevirdiginizde farkindalik olarak gelecek karsiniza ama mental farkindalik gibi bir sey. bunun icin egzersizler var. en basiti ve bilinen nefes alip 10 a kadar saymak vs.

olay her seyi yavas yapmaya calismak ve dusunmeye vakit birakmakta arkadaslar. cok hizli yasiyor ve tuketiyoruz.