birini cümlelerinden tanımak

bazı yazarlar için yapabildiğim eylemdir. tahminim de tutarsa keyiflenirim. sözlük yazarlarından bahsedersek aralarından birkaç tanesini üslubundan yakalıyorum. mahlasına bakmasam da biliyorum.

imlasizedit ukdesidir.

bence tanımanın en güzel şeklidir. bunu o demiştir ya da bu onu demez demek, garip bir hissiyattır. bazen bu eminlik hafif bir gerginlik oluşturur. birini cümlelerinden tanımak etkileyici bir olaydır.

özellikle 5-6 yazarı bu şekilde tanıyorum. mahlasına bakmadan kimin yazdığını tahmin ediyorum artık. ya da açılan başlığı kimin açtığını tahmin ediyorum falan. yazı mazı ama böyle de tanınıyor insan.

aslında bu çok uzun yazmış olduğum yazının son cümlesiydi. üç dört sayfalık bir şeydi. beni cümlelerimden tanıyabilir misin ? ile bitiyordu. o kadar çok entry okudum ki farklı fikirlere , kişiliklere, geçmişe, geleceğe sahip yazıların. okurken bir kaçının cümlelerinden kendimden bir şeyler buldum. aklımda takılı kalanlara cevap olanlarda oldu. bazı yazarların cümleleri geçmiş yaşamımdan izler taşıyor. yani okurken birinin cümlelerini onlarla tanışıyor ve yazılanı noktasına kadar okuyorum. hep karmakarışık yazıyorum cümlelerin sırlaması anlatmak istediğim şekilde olmuyor. süreklilik kazandı bu aralar. ayrıca entrylerini okurken karşımda duruyor bana anlatıyormuş gibi yazan yazarlara da teşekkür ederim var olun sayın yazarlar. mutlu yarınlara umutla adım atarsınız umarım.

kemikleşmiş bir üslubu olanları kullandığı tek bir kelimeden de anlayabiliyorum. güzel bir şey.

sevmeyi gerektirir. tanıyorsan seviyorsundur.

fikirlerinden tanırım seni
sen istersen sakla çehreni
kaleminden sızan kalbinin
cümlelerinde okurum ben
tanırım seni.