biz hep şatoda yaşadık

(bkz: shirley jackson)'ın ölümünden üç sene kadar evvel yayımlanan son kitabıdır. gotik tarzda ve ufak plot twistleriyle kendini okutuyor. özellikle merricat karakterinin fikir dünyası oldukça etkileyici.

bir shirley jackson kitabıdır.

shirley jackson sevdiğim bir yazardır. yarattığı dünyalardaki sakin gerilim beni her zaman çok etkiler. bir delilik dolaşır etrafta ama bu o kadar normal bir deliliktir ki insan akıl ve deliliği ayırt edemez olur. bu romanda aynen böyle bir roman.

romandaki atmosferi çok beğendim. her şey çok sakin gibi ilerliyor ama aslında büyük suçlar, büyük intikamlar, büyük trajediler ve hatta cayır cayır yanan şatolar, travmalarının altında ezilen insanlar var. ama yazarın anlatım tarzındaki sakin hal korku filmlerinde çalan neşeli şarkıları hatırlatıyor.

bir şatoda yaşayan iki kardeş birbirine bağlı bir hayat sürer. kız kardeşlerden biri evden uzaklaşmaya korkar, en fazla bahçede dolaşabilir. evde bu iki kız kardeş dışında bir de amca vardır, ki o da tekerlekli sandalyede yaşamını sürdürür. evde daha önce yaşanan büyük bir trajedi yüzünden bu izole hayatlarında köylüler tarafından düşmanlıkla da karşılaşırlar. ziyarete gelen ve farklı niyetleri olan kuzenle birlikte işler iyice ayyuka çıkar ve onlar yine de hep şatoda yaşarlar.

çok etkili, çok etkileyici, çok karanlık ama bir o kadar da sürükleyici bir romandı.