boğulan fare deneyi

1950'lerde dr. curt richter tarafından gerçekleştirilen sert bir deneydir. bu deneyde bir grup farenin ne kadar sürede boğulacağı test edilmiştir. ilk deney grubunda, fareler bir kovadaki suya atılır. yaklaşık 15 dk sonra çoğu pes ederek yüzmeyi bırakır ve boğulurlar. ikinci deney grubunda yine bir grup fare suya atılır ancak bu kez fareler pes ettiği anda sudan çıkartılır, kuru ve güvenli bir yerde belli bir süre bekletilir. ardından bu sudan çıkarılan fareler tekrar suya atılır. deneyi yapan kişiler 15 dk'dan daha fazla mücadele edeceklerini öngörmüştür 20 dk-40 dk gibi. ancak fareler bu kez yaklaşık 60 saat yani iki günden fazla boğulmamak için çırpınır dururlar. sonuçlar epey şaşırtıcıdır. deneyi gerçekleştiren richter'ın vardığı sonuç: bir sıçanı boğulmaktan kurtarmak, o sıçana umut verdi olmuştur. bunu şu şekilde yorumlayabiliriz, insanlar farelerden oldukça farklı olsa da hayatta kalmaya çalışan canlılar olma kısmı ikisinde de ortaktır. yani hepimizin yüzmeye devam etmek için bir nedene ihtiyacı vardır. umut kimi zaman önemli bir amaca hizmet eder, hayatta kalmak ve mücadele etmek için bizlere tetikleyici görevi görür. kaynak

öldürmeyen darbe güçlendirir misali.