bonkör

fransızca bon coeur "iyi yürekli" deyiminden türkçeye geçmiş olup eli açık ve cömert anlamlarına gelir.

fransızca bon-->iyi, coeur-->yürek sözcüklerinin birleşmesiyle oluşmuş, iyi yürekli, cömert, anlamlarına gelen sıfat soylu sözcük.
bu kişiler paraları olsa da olmasa da başkaları için para harcayan, ikramdan hoşlanan insanlardır. bonkör olmak yaradılıştan gelen bir şey değildir, sonradan öğrenilen bir şeydir. bu tür kişiler neden bonkördürler konusu, araştırma yapmak için de bence iyi bir psikoloji konusudur.
bu sözcük tanzimattan sonra dilimize yerleşmiş ve bizim tarafımızdan yaratılmış bir sözcüktür. daha önce bu sözcük yerine cömert sözcüğü kullanılsa da, cömert sözcüğü bonkör sözcüğünü tam olarak kapsamaz, karşılamaz. bonkörlükte bir boşvermişlik de sezilir. hatta sürekli bir sevilme, ilgi görme, onaylanma isteği bana göre bonkörlüğün olmazsa olmazlarındandır.

kişileri betimleyen sıfat olarak geçmiş zamanlarda sıkça kullanılsa da, günümüzde hem kullanılırlığı azdır hem de günümüz koşullarında artık pek de rastlanılmayan bir özellik olarak, artık iyice modası geçmiştir.

genelde nankörlerle sınanır.

hayatta öyle bir denge var ki sen de ne fazlaysa karşına bu eksikliği yaşayan birisini çıkarır ve onunla sınanırsın.