bugüne kadar hiç bayılmamış olmak

insan bir merak etmiyor değil. *

"hiç bayilmadim beni bir bayiltsana" cümlesini kurdurtur.

20lik diş için gider narkoz yerseniz tecrübe edersiniz.

ben bayılırım mesela. öyle herkese bayılmam ama arada ayılıp bayıldıklarım olmuştur. özellikle saçlar kızıl kızıl ateş ederse. saç telleri mermi olur saplanır. tabi mermiyi yiyen insan ölmese de kesin bayılır oracıkta.

ne, konuyu çok mu yanlış anlamışım.

sinir bozucu bir soğukkanlılığım var. bir keresinde bir araçla iki takla atmıştım. ikinci taklanın sonunda ters duran arabanın içinde ayaklarım yukarıdaydı. kabaca baktım, herhangi bir yerimde bir acayiplik yoktu. patlayan lastikten gelen yoğun üfleme sesini duyunca aklıma lastik gelmedi, motorla ilgili bir şey sanıp yangın falan çıkacağını düşündüm. durduk yere sağlam kapıyı da tekmeyle kırıp çıktım. hemen arkamdaki araçtakiler, yolun kenarında durup olan biteni baştan sona izlemişler. neyse üstümü başımı çırparak gittim yanlarına, evli bir çift. beni de alıp alamayacaklarını sormaya hazırlanıyordum, meğer araçtaki abla korkudan bayılmış. neyse kazayı bırakıp ablayı uyandırmak için uğraştık 10 dakika, tansiyon problemi de varmış. sonra eşiyle birlikte bir de hastaneye götürdük ablayı. dilaltı falan verdiler. müşahede altında tutmaları falan gerekti biraz, geçmiş olsun deyip bir taksiyle ayrıldım hastaneden.

sanırım hiç gerçek anlamda bayılmadım. bir keresinde tüm gün yatıp tv izlemiştim. kalkıp kapıya doğru giderken fenalaştım. kapının koluna tutunup duvara hafifçe çarptım, sonra yere çömeldim ve oturdum. gözüm karardı falan ama tam bayılmadım. hatırladığım kadarıyla hiç tam olarak bayılmadım.

üfff ilkokulda bitane bayıltan çocuk vardı, 5-10 kere eğil, kalk , zıpla gözlerini kapa deyip kişilerin boynunda bir yeri bastırıp bayıltıyodu herkesi. bi beni bayıltamamıştı, biz de ne malız yaptığımız hareketlere bak. (bkz: erkekler neden az yaşar)