bulunduğunuz yerdeki hava durumu

kar yağıyor ve soğuk

karlı ve hüzünlü

karlı ve soğuk.

hava sıcaklığı 0, hissedilen hava sıcaklığı -6.

hasretin nazlıdır ankara.*

rüzgarlı ve kapalı.

aksi ve lanet.

3 derece. soğuk. öyle böyle değil. kar yağmıyor yağsa yumuşar hava :( meşhur dağına yağan karın soğuğu vuruyor bir de..

not: -30' ları gördüm, yaşadım. bu öyle bir şey değil.

istanbul olarak hissedilen en az -3 olan hava durumudur.

(bkz: hayırlı forumlar)

06. kuru ayaz. iliğimiz kemiğimiz dondu

telefon -1 gösteriyor. çevre illere kar yağıyor ayazı bizi buluyor.

06. evin içini bile buz gibi yapan kuru ayaz .istanbula,bursaya kar yağar soğu bizi yorar kar yağsada hava yumuşasa keşkeeee...

içeriden bakınca günlük güneşlik.
aldanıp çıktığınızda ise en soğuk kış gününden 5 kat daha soğuk olduğunu anlıyorsunuz. titretti.

(bkz: başlığı engelle)
(bkz: havayla alakalı her şeyi engelle)

"yaz gelecek" dedik, şortlar aldık güneş kremleri... umutlandık ama kar yağıyor. kar beyazlığı beni gerer. yatak odamdayım şuan ve odanın penceresinden gördüğüm manzara şu; devasa bir beyazlık. hiçbir renk yok başka. çatılar, ağaçlar, parklar... beni tanı, hemen eriyen karları severim. sadece yağan ve yok olan karları. hemen erisin isterim. durmasın öyle. kar üzerinde yürümek beni üzüyor. çok üşüyen biri olduğum için fazla ekipmanla dolaşıyorum. eldivenler... botlar... ağır, çok ağır montlar. yürürken çıkan o katır kutur ses; "kontrol bende değil" hissini uyandırıyor. kışın şeyler arasındaki boşluğu doldurduğundan, karla, soğukla bu mesafeyi daha görünür kıldığından kişiyi daha derin bir yalnızlığa sürüklüyor. yüksek bir tepeden üzerine kar hatta bilhassa kar yağmış bir kente baktığınızda bu küçücük uzaklaşma eyleminiz, bir tepeye çıkma eyleminiz yani, geçmiş bütün hatıralarınıza yıkıcı bir etkiyle saldırıyor. kış kısacık sürmesine rağmen muhakkak tanımlanmayı isteyen her şeyin mevsimidir. berbattır. korkunçtur. zordur. kışları, korunaklı evlerinizin içinde sadece kışın geçmesini beklersiniz; kış kışa aittir. başka hiçbir şeyde izi olsun istemez. doğa karşısındaki bu müthiş yenilgi, her sene kasten tekrarlanan bir oyun gibidir. devletlerimiz krallıklarımız büyük ailelerimiz, insan varlığına kayıtsız kalabilen tek mevsimin eğlencesidir. onu durdurmak ya da zararlarını engellemek için milyarlarca liralık yatırımlar yapmanıza rağmen hiçbir şeyin hiç değişmediği bu mutlak yasa kentlerimizin üzerine her yıl yine ihtişamla çöküyor. bir fil karıncaları gülümseyerek eziyor.

kentlerinizin üzerine yavaş yavaş ama kendine has bir süreklilikle çöken bu soluk, kör edici, ıslak, bütünsel, köke ait olmayan ama kökü bile çürüten engellenemez kütleyi, kışı, sadece onu durdurma çabamız gülümsetir. yazın hissettiğiniz; "her şeyin kolay halledilebilir olduğu" zamanlar biter, hareketlilik azalır. masallarda bile kış ancak yazın yapıp edilenlerin karşılığını verir. bencil bir tanrısallığı vardır. korkunçtur. değdiği her yeri donduran bu sevimsizlik sivri tırnaklarını geçirdiği toprağı daha verimsiz bir hale sadece kendi beyazını sürdürebilmek için getirir. kışın sebebi yoktur. kış şovdur.

güneşli fakat kar yapıyor.

gündüzün çok soğuk.
gecenin don giydiği günler.
gökyüzünün ise kutlar gibi kar serptiği.
ilerleyen saatlerde tipiye dönüp
donlu gecelerden
donduran gecelere dönecekmiş.

gündüz 14 derece güneşli, güneşe karşı oturduğunuzda 25 derecenin üstü. gece soğuyor, bu gece 3 derece civarı olacak ama ev gündüzden güneş aldığı için küçük bir ısıtıcıdan başkasına gerek yok.

güzel bir sıcak var ve güzel bir rüzgar esiyor.

yaprak kımıldamıyor . çok sıcak !