1.
japonların kast sisteminin en altında bulunan kişilere verdiği ad.
devamını gör...
2.
kirli işleri yapan japon azınlık grubudur.
devamını gör...
4.
feodal dönemde japon toplumu dört sınıfa ayrılmıştı: samuray, çiftçi, zanaatkar ve tüccarlar. burakuminler bu sınıflardan hiçbirine dahil değildi ve lağım temizleme, çöp toplama vesair kimsenin yapmak istemediği işleri yapan kişilerden oluşmaktadır. bunlar asla toplum içine kabul edilmezler, evlilikleri kendi aralarında olur, çocukları da burakumin olarak yaşardı.
feodal toplumun çözülmesinden sonra burakuminlere yönelik ayrımcılık devam etti, hâlâ da ediyor.
dünyanın en ırkçı toplumu olan japonlar, burakumin olduklarını ya da kökenlerinin burakumin olduğunu bildikleri kişilerle evlenmezler. hatta kim olduğunu bilmedikleri birinin kökenini araştıran detektiflik şirketleri vardır. burakuminlerin karşılaştıkları zorluklar şunlardır:
iş bulmada zorluk
eğitimde fırsat eşitsizliği
evlilik ve sosyal ilişkilerde zorluk
şiddet ve nefret söylemi
üstelik bunlar japon kökenlidir. ainu, kore, çinli kökenli falan da değildir.
burakuminler, japon toplumunda, hâlâ eşitlik ve ayrımcılıktan kurtulma mücadelesi veren bir gruptur. bu mücadele, japonya'nın demokratik gelişimi için önemli bir adımdır.
feodal toplumun çözülmesinden sonra burakuminlere yönelik ayrımcılık devam etti, hâlâ da ediyor.
dünyanın en ırkçı toplumu olan japonlar, burakumin olduklarını ya da kökenlerinin burakumin olduğunu bildikleri kişilerle evlenmezler. hatta kim olduğunu bilmedikleri birinin kökenini araştıran detektiflik şirketleri vardır. burakuminlerin karşılaştıkları zorluklar şunlardır:
iş bulmada zorluk
eğitimde fırsat eşitsizliği
evlilik ve sosyal ilişkilerde zorluk
şiddet ve nefret söylemi
üstelik bunlar japon kökenlidir. ainu, kore, çinli kökenli falan da değildir.
burakuminler, japon toplumunda, hâlâ eşitlik ve ayrımcılıktan kurtulma mücadelesi veren bir gruptur. bu mücadele, japonya'nın demokratik gelişimi için önemli bir adımdır.
devamını gör...
5.
japonya'da kast kategorisine bile alınmayanlar, her türlü haktan mahrum kalanlar, toplumsal bir sınıf bile olmayanlar.
japonya'daki mibun sistemi avrupa'dan farklı bir hiyerarşik sıralamaya sahip; samuraylar, çiftçiler, zanaatkarlar ve tüccarlar şeklinde. oysa feodal avrupa'da bu sıralama; soylular, rahipler, burjuvalar ve köylüler şeklinde idi.
burakuminler mibun sistemine dahi dahil edilmezlerdi. birilerinin diğerlerinin yapmadığı günlük hayatta kullanılan eşyaları üretmek, post yüzmek, deri tabaklamak, savaşta kaybedilen insan ve hayvanları gömmek gibi işleri yapmaları gerekiyordu. işte bu "pis" işleri yapanlar burakuminlerdi.
burakuminlerin var oluşları bir gereksinimden ortaya çıktı (!) şintoizmde ve budizmde canlıyı öldürmek kadar kanla/cesetle uğraşmak da yasaktır. budist ve şinto rahipleri 16. yy'da bir araya gelip bu soruna bir çözüm bulmak istediler ve burakuminleri oluşturdular. aşırı pis oldukları için dışlanan etaları bir araya getirip bunları mezarlıklarda topladılar, toplumdan izole ettiler. onları cesetleri toplamak, gömmek, kasaplık ve deri tabaklamak işlerinde görevlendirdiler.
etalar dışında bir gurup daha var; hininler. bunlar kimsesiz, hapisedilmiş eski suçlular ve dilencilerdi.
burakuminlerin herhangi bir sosyal sınıf mensubuyla bırakın ilişkiye girmeyi, temas etmeleri, göz teması bile kuramazlardı. rastlaştıklarında şapkalarını göz teması kurmadan çıkarmak durumundaydılar. ayrıca öldürülmeleri hiçbir şekilde suç sayılmıyordu.
buradan bir terim ürüyor; tameshigiri. yani bir samuray kılıcıyla antrenman yapmak istediğinde, becerisini geliştirebilmek ya da test edebilmek için bir burakumini rahatlıkla doğrayabilirdi.
sayıları üç milyonu bulan burakuminler bu hor görülmüş statüden bugün hala muzdaripler. kağıt üzerinde eşit haklara sahip olsalar da burakumin olduğu bilinen kişilerle evlenilmez hatta onlara iş verilmez.
kaynak
kaynak
japonya'daki mibun sistemi avrupa'dan farklı bir hiyerarşik sıralamaya sahip; samuraylar, çiftçiler, zanaatkarlar ve tüccarlar şeklinde. oysa feodal avrupa'da bu sıralama; soylular, rahipler, burjuvalar ve köylüler şeklinde idi.
burakuminler mibun sistemine dahi dahil edilmezlerdi. birilerinin diğerlerinin yapmadığı günlük hayatta kullanılan eşyaları üretmek, post yüzmek, deri tabaklamak, savaşta kaybedilen insan ve hayvanları gömmek gibi işleri yapmaları gerekiyordu. işte bu "pis" işleri yapanlar burakuminlerdi.
burakuminlerin var oluşları bir gereksinimden ortaya çıktı (!) şintoizmde ve budizmde canlıyı öldürmek kadar kanla/cesetle uğraşmak da yasaktır. budist ve şinto rahipleri 16. yy'da bir araya gelip bu soruna bir çözüm bulmak istediler ve burakuminleri oluşturdular. aşırı pis oldukları için dışlanan etaları bir araya getirip bunları mezarlıklarda topladılar, toplumdan izole ettiler. onları cesetleri toplamak, gömmek, kasaplık ve deri tabaklamak işlerinde görevlendirdiler.
etalar dışında bir gurup daha var; hininler. bunlar kimsesiz, hapisedilmiş eski suçlular ve dilencilerdi.
burakuminlerin herhangi bir sosyal sınıf mensubuyla bırakın ilişkiye girmeyi, temas etmeleri, göz teması bile kuramazlardı. rastlaştıklarında şapkalarını göz teması kurmadan çıkarmak durumundaydılar. ayrıca öldürülmeleri hiçbir şekilde suç sayılmıyordu.
buradan bir terim ürüyor; tameshigiri. yani bir samuray kılıcıyla antrenman yapmak istediğinde, becerisini geliştirebilmek ya da test edebilmek için bir burakumini rahatlıkla doğrayabilirdi.
sayıları üç milyonu bulan burakuminler bu hor görülmüş statüden bugün hala muzdaripler. kağıt üzerinde eşit haklara sahip olsalar da burakumin olduğu bilinen kişilerle evlenilmez hatta onlara iş verilmez.
kaynak
kaynak
devamını gör...