çalışmasa aç kalmayacak birinin çalışma motivasyonu

çalışmayınca da aç ve açıkta kalmayacak bir insanın çalışmak için geçerli olan sebepleridir.

atıyorum adamın başını sokacağı evi var, ama kendisinin ama ailesinin, adam bekar, bankada getirisi kendisine yetecek kadar parası da var diyelim. tabii bu yetecek dediğimiz miktar ve ihtiyaçlar herkese göre değişebilir.. ama temelde mantık olarak çalışmasa da aç açık kalmayacak birinin neden haldır huldur çalıştığını sorguluyoruz burada. yani böyle bir durumda o kadar yorulmaya, sabahın köründe kalkmaya ve sıkıntıya girmeye değer mi?

buyurun..

belki de iş yerinde kayış gibi karılar vardır.

yazar burada benden bahsediyor.
soyle izah edeyim...
allaha sukur, calismadan 2 kusak sonrasina kadar yatirimimizi yaptik zamaninda.
calismayi seven biride degilim, ustelik yasimda 52.
ama hesaplamadigin birsey var.
ıstedigin kadar mal varligin olsun, calismayi biraktigin zaman illaki gelir seviyen dusecek.
o dusmus hali bile isterse siradan bir vatandasin kazandiginin 10 misli olsun.
ınsan icin onemli olan baskalarinin ne kadar kazandigi yada yasadigi degil. onemli olan kendi alistigin standartlari surdurebilmek oldugundan dolayi, calismadan istedigin kadar cevreye gore iyi yasayabilecek olsanda, genede alistigin standarti devam ettirebilmek icin calisman gerekiyor.

çalışmanın sadece sabah erken kalkarak ya da yorularak yapılmadığı kabul ettiğimiz zaman daha anlaşılır olabilir.

bazı insanlar tembellik yapmayı sevmez. bir de, her insan kötü şartlarda çalışmıyor ve yaptığı işten nefret etmiyor. mecbur olduğun için değil de, istediğin için çalıştığın zaman, çok sorun olmuyor diye düşünüyorum.

kendi için kendinin patronu olduğu bir iş yapmıyorsa yani 'işgören' ise

enayinin biri dir, ezik ve hayatsız bir kul dur

aksi durumda #3567103 benzeri gerekçelere ya da felsefik üretkenlik ilkeleri falan vardır

ama unutulmamalıdır ''işleyen demir parıldar ama yıprandığı için parıldamaktadır''

bilge insan çalışmadan iş görme ustalığına sahip kimse dir, hem kendine hem çevresine yıpranmadan katkıda bulunur

çalışmadan da yaşarım ama çalışarak daha iyi yaşarım. maddi getirisinin yanısıra hayatımın bir düzeni var, amaçlarım var, üretkenim, bilgi birikimim işe yarıyor, insanlara iyi geliyorum, sosyal hayatın içindeyim, öğrendiklerimden ve/veya fark ettiklerimden yaptığım çıkarımlar beni daha iyi bir insan yapıyor, her sabah uyandığımda ne yapacağımı biliyorum. dolayısıyla her anlamda zengin ve nitelikli doyum sağladığım bir hayat yaşıyorum.

başarmak.

(bkz: mesleki tatmin)
(bkz: mental retardasyon)
(bkz: hobi)
(bkz: şuursuzluk)

ben çalışmayıp evde yatsam çabuk ölürüm. yılların getirdiği bir alışkanlık mı desem maksimum 1 ay boş durabilirim.

bazen şikayet eder yakınırım hatta ana avrat küfür de edebilirim lakin sonuç itibariyle çalışmayı seviyorum.

ha zengin olsaydım çalışır mıydım? böyle çalışmazdım ama çalıştırırdım diyebilirim. yine bir iş yapardım standartlarını kendi belirlediğin bir iş hep hayalimdir, umarım gerçekleşir.

çalışmayayım da size mi sarayım? içinizden mi geçeyim ne yapayım?