1.
can dostum anne frank
veya
mijn beste vriendin anne frank
ikinci dünya savaşı sırasında alman yahudi işgalini anna ve hannah dostluğu üzerinden anlatan, hollanda yapımı 1 saat 43 dakikalık savaş ve dram filmi. yönetmeni ise ben sombogaart
filmin bazı bölümleri macaristan'da çekilmiştir.
film anna frank'tan ziyade en yakın dostu hannah'ın gözünden anlatılıyor, zamanda akış tekniği ile geçmiş ve şimdi arasında yaşananları hatırlıyor hannah
bir yahudi olduğu için elma yemesi, sinemaya gitmesi, askerlerin gözlerine bakması, camdan dışarıyı seyretmesi yasak, yaşamak bile yasak!
filmi izlerken aklımda hep şu cümle döndü dolandı, alman değilsen zulüm gör, yahudi'ysen öl!
savaşın izlerinin olduğu, hannah'ın bergen-belsen toplama kampı'nda olduğu sahneler hep karanlıktı, dostluğun ve yaşamın olduğu sahneler ise capcanlı, reprenkli, dopdolu, yönetmen öyle isabetli oyuncularla çalışmış ki, oyuncuların yüzleri sanki 1945 yılında gibi sert ve dokunaklıydı.
ha, komik sahneler de oldu, toplama kampında rujunu küçük çocuğa çaldıran kadının rujunu geri alıp bitmiş mi diye kontrol ettiği sahnede biraz güldüm...
ama kalan sahnelerde gülmedim, çünkü bunlar yaşandı, o insanlar yahudi oldukları için öldüler, öldürüldüler, yiyecek hiçbir şey yok, su yok, yaşamları ellerinden alınmış, gittikleri her yere fazlalıklar alman askerine göre, çocuklar açlıktan ölürken, alman askerinin bir köpeğe sosis yedirdiği sahne bile acımasızlık değil de nedir?
keşke hiçbiri yaşanmasaydı, hiç kimse doğduğu ülke yüzünden ölmek zorunda kalmasaydı, anna frank hayatta olsaydı, sırf yahudi olduğu için doğum yaparken doktor bulamıyor mesela filmdeki kadın, neden? çünkü yahudi..
insanın hem acımasızlığını, hemde arkadaşına yemek götürme pahasına babasından osmanlı tokadı yemeyi göze alan hannah'ın merhametini gözler önüne seriyor.
ders niteliğinde bir film oldu benim için.
başkalarının acısını da duymak isteyenler için tavsiye ederim.
veya
mijn beste vriendin anne frank
ikinci dünya savaşı sırasında alman yahudi işgalini anna ve hannah dostluğu üzerinden anlatan, hollanda yapımı 1 saat 43 dakikalık savaş ve dram filmi. yönetmeni ise ben sombogaart
filmin bazı bölümleri macaristan'da çekilmiştir.
film anna frank'tan ziyade en yakın dostu hannah'ın gözünden anlatılıyor, zamanda akış tekniği ile geçmiş ve şimdi arasında yaşananları hatırlıyor hannah
bir yahudi olduğu için elma yemesi, sinemaya gitmesi, askerlerin gözlerine bakması, camdan dışarıyı seyretmesi yasak, yaşamak bile yasak!
filmi izlerken aklımda hep şu cümle döndü dolandı, alman değilsen zulüm gör, yahudi'ysen öl!
savaşın izlerinin olduğu, hannah'ın bergen-belsen toplama kampı'nda olduğu sahneler hep karanlıktı, dostluğun ve yaşamın olduğu sahneler ise capcanlı, reprenkli, dopdolu, yönetmen öyle isabetli oyuncularla çalışmış ki, oyuncuların yüzleri sanki 1945 yılında gibi sert ve dokunaklıydı.
ha, komik sahneler de oldu, toplama kampında rujunu küçük çocuğa çaldıran kadının rujunu geri alıp bitmiş mi diye kontrol ettiği sahnede biraz güldüm...
ama kalan sahnelerde gülmedim, çünkü bunlar yaşandı, o insanlar yahudi oldukları için öldüler, öldürüldüler, yiyecek hiçbir şey yok, su yok, yaşamları ellerinden alınmış, gittikleri her yere fazlalıklar alman askerine göre, çocuklar açlıktan ölürken, alman askerinin bir köpeğe sosis yedirdiği sahne bile acımasızlık değil de nedir?
keşke hiçbiri yaşanmasaydı, hiç kimse doğduğu ülke yüzünden ölmek zorunda kalmasaydı, anna frank hayatta olsaydı, sırf yahudi olduğu için doğum yaparken doktor bulamıyor mesela filmdeki kadın, neden? çünkü yahudi..
insanın hem acımasızlığını, hemde arkadaşına yemek götürme pahasına babasından osmanlı tokadı yemeyi göze alan hannah'ın merhametini gözler önüne seriyor.
ders niteliğinde bir film oldu benim için.
başkalarının acısını da duymak isteyenler için tavsiye ederim.
devamını gör...