çaresi olsaydı ömür alırmıydık sorusu
başlık "melancholyman" tarafından 19.09.2024 00:01 tarihinde açılmıştır.
1.
gençliği gönlümde bitmez sanırdım.
hayat ben hep seni böyle tanırdım.
çaresi olsaydı ömür alırdım.
hayat sen ne çabuk harcadın beni.
çaresi olsaydı ömür alırmıydık?
akşam muazzez ersoy denk geldi bu şarkı ile. ve bu soru geldi aklıma.
yaparmıydım acaba diye.
bir tarafım evet, bir tarafım hayır dedi. dinledim, dinledim içinde kayboldum gittim.
hem annem hem de babam ile felaket bir kavga etmiş ve babamdan sağlam bir dayak yeyip oturmuştum mabadımın üstüne.
daha 17 yaşında bir çocuktum. dedim ki ağlayarak ne olur ya askerliğim gelsin ve defolup gideyim bunların yanından. klasik ergen ayaklanması işte bilirsiniz. tüm dünyaya karşı yada düşman olduğumuz zamanlar.
duam kabul oldu sanırsam askere bir gittim bi daha da dönemedim ailemin yanına. yaklaşık 19 yaşımdan beri gubetteyim. turist gibi gider-gelirim ailemin yanına. bunun 17 yılı yerleşik hayat.
şimdi "daha çok var ohooo" dediğim o zamanlar geliyor aklıma.
üşendiğim, erindiğim amaan yaparım dediğim, kaybetmekten korkmadığım, hata yapmaktan çekinmediğim ve her haltı bildiğimi zannettiğim zamanlar.
tam da şarkıda dediği gibi işte ;
"gençliği gönlümde bitmez sanırdım"
bu şarkıyı yüzlerce kez dinlemişimdir eşlik ederek. fakat bu sefer farklı idi.
daha bir aklımda kaldı, daha bi burdu içimi.
zaman içerisinde bizlerden bağımsız olarak bazı şeyler bize kim olduğumuzu, ne olduğumuzu yada ne olamadağımızı, nerede olmak isteyipte aslında nerede olduğumuzu ve bazı şeyler için ne kadar da geç kaldığımızı hatırlatıyor.
bir şarkı, bir film, bir şiir yada aniden karşımıza çıkan bir kelime öbeği bunu sanırım biraz da sinsice yapıyor bunu.
insanın özü değişir mi peki?
"şimdi ki aklımla" demeden yeniden gelsek yine aynı olurmuyduk ki?
özümüzün değişmediğine inanan biri olarak hayır diyemiyorum.
yine aynı olurduk diyorum.
yine gelir bulurduk buralar gibi bir yerler ve yazar dökerdik içimizi diyorum inceden bir pişmanlıkla.
yani netice olarak ömür alırmıydım?
nedenini tam olarak bilmediğim bir sebepten, iç sesime ve özüme dayanarak hayır diyorum, yeter diyorum.
siz peki.
siz yaparmıydınız?
hayat ben hep seni böyle tanırdım.
çaresi olsaydı ömür alırdım.
hayat sen ne çabuk harcadın beni.
çaresi olsaydı ömür alırmıydık?
akşam muazzez ersoy denk geldi bu şarkı ile. ve bu soru geldi aklıma.
yaparmıydım acaba diye.
bir tarafım evet, bir tarafım hayır dedi. dinledim, dinledim içinde kayboldum gittim.
hem annem hem de babam ile felaket bir kavga etmiş ve babamdan sağlam bir dayak yeyip oturmuştum mabadımın üstüne.
daha 17 yaşında bir çocuktum. dedim ki ağlayarak ne olur ya askerliğim gelsin ve defolup gideyim bunların yanından. klasik ergen ayaklanması işte bilirsiniz. tüm dünyaya karşı yada düşman olduğumuz zamanlar.
duam kabul oldu sanırsam askere bir gittim bi daha da dönemedim ailemin yanına. yaklaşık 19 yaşımdan beri gubetteyim. turist gibi gider-gelirim ailemin yanına. bunun 17 yılı yerleşik hayat.
şimdi "daha çok var ohooo" dediğim o zamanlar geliyor aklıma.
üşendiğim, erindiğim amaan yaparım dediğim, kaybetmekten korkmadığım, hata yapmaktan çekinmediğim ve her haltı bildiğimi zannettiğim zamanlar.
tam da şarkıda dediği gibi işte ;
"gençliği gönlümde bitmez sanırdım"
bu şarkıyı yüzlerce kez dinlemişimdir eşlik ederek. fakat bu sefer farklı idi.
daha bir aklımda kaldı, daha bi burdu içimi.
zaman içerisinde bizlerden bağımsız olarak bazı şeyler bize kim olduğumuzu, ne olduğumuzu yada ne olamadağımızı, nerede olmak isteyipte aslında nerede olduğumuzu ve bazı şeyler için ne kadar da geç kaldığımızı hatırlatıyor.
bir şarkı, bir film, bir şiir yada aniden karşımıza çıkan bir kelime öbeği bunu sanırım biraz da sinsice yapıyor bunu.
insanın özü değişir mi peki?
"şimdi ki aklımla" demeden yeniden gelsek yine aynı olurmuyduk ki?
özümüzün değişmediğine inanan biri olarak hayır diyemiyorum.
yine aynı olurduk diyorum.
yine gelir bulurduk buralar gibi bir yerler ve yazar dökerdik içimizi diyorum inceden bir pişmanlıkla.
yani netice olarak ömür alırmıydım?
nedenini tam olarak bilmediğim bir sebepten, iç sesime ve özüme dayanarak hayır diyorum, yeter diyorum.
siz peki.
siz yaparmıydınız?
devamını gör...
2.
ben alırdım kendi adıma...(hatta anasonlu bir etken alıyorum da.. tavsiye ederim ömre ömür katıyor; usulünce kullanırsan ama deniz şart.)
devamını gör...
3.
ömür almak ne, manavdan karpuz mu aliyonuz.
devamını gör...