cehennemde insan yakmaktaki inanılmaz mantık hatası

bir ateist olarak söylüyorum ki şayet teistlerin iddiia ettiği allah varsa üslubu çok sorunlu. ulannn insanı yakmakla tehdit nedir? böyle bir eylemle insanları her fırsatta tehdit eden bir varlığa tapıyorsunuz. bir de iyi insan olmak için dindar olduğunuzu söylüyorsunuz. olay tam bir oksimoron. korkun. kusura bakmayın ama ateş tehditi savuran bir varlığa tapmanın kimseyi iyileştireceğini sanmıyorum.
yol yakınken daha iyi insan olma yolları aramanızı öneririm.

müslümanların dertleri yine dinsizleri germiş. zaten inanmıyorsun ne diye bu kadar kafa yorarsın. sırası geldiğinde ölüp hiçlikte kaybolup gideceksin, endişelenecek bir durumun yok işte senin.

semavi dinlerde var. mesela kelt allahları yakmıyor.

ek: yahudilikte de kesin değilmiş konu.

ömrü kutupta geçen insan evladına ödül bi'kere cehennem sistemi. adam ayazda kalmış bekçi uzvu gibi büzülmüş geziyor, kemikleri ısınır. adil olsun diyorsan dayayacaksın ona soğuğu, zebani diye iki penguen koyacaksın başına, mis. ona keza türk mü? sevabını, günahını döviz endeksli hesaplayacaksın ama cebinde sadece türk lirası olacak, asgari ücreti geçmeyecek. hintli mi? fakirlikle sınayacaksın, dünyadaki imtihanı geçememiş zaten, bi'de orada dayayacaksın yokluğu.

en temel saçmalık zaman kavramının dünyevi olmasıdır, çünkü burada öldüğün an teknik olarak direkt yargılanmaya başlaman gerek ama öncesinde süresiz yada belli bir süre yanıyorsun. ee nasıl olacak bu iş nolan bir el atsın bu kavrama ya.

t: bir iddia

iddianın kendisini pek tartışmak istemiyorum zira inanç konusu bizde futbol, siyaset konularında olduğu gibi pek tartışmaya müsait bir konu değil. ne yaparsak yapalım, şöyle kahvelerimizi içerken ya da içkilerimizi yudumlarken konuşabileceğimiz konular değil bunlar. tabi bunu toplumun geneli için söylüyorum. istisnalar kaideyi bozmaz.

hem birbirimizi ikna etmek durumunda mıyız? müslüman inansın, inandığı şeyin doğrusunu öğrensin, kimseyi de rahatsız etmesin. inanmayan da inanmasın, salsın inananları, tabi bireyin kendisine veya topluma zarar verilmedikten sonra yapsın bunu. zarar veriliyorsa da bence inancın kaideleri üzerinden değil, siyasi islam gibi meselenin en yanlış yönünü eleştirsin.

(peşin uyarı, kişisel düşüncemdir)
dünyadaki ceza meselesine gelecek olursak, bazı suçlar vardır ki ıslahı mümkündür. doğru düzgün ceza verilir, sonra birey tekrar topluma kazandırılır. bazı suçlar böyle mi? toplumda birileri karıncayı bile incitmezken, sivri sinek öldürmeyen insanlar aramızda dolaşırken bir başka grup gözünü kırpmadan hayvan demeden, insan demeden, canlı ayırt etmeksizin katliam yapabiliyor. bunu yaparken gözünü bile kırpmıyor.

neyin ıslahını yapacaksın arkadaş? bak daha topluca yapılanları örnek vermedim. yahudi katliamı diyeceğim ama komplo teorisyenleri falan gelir, onu da tartışırız diye korkuyorum, demeyeceğim. ruanda'da olan katliamı ya da kamboçya'da kızıl kmerler'in yaptıklarını nereye koyacaksın? bunu planlayanları, uygulayanları neyle ıslah edeceksin arkadaş?

madem ceza anlamsız, dünyada da öyle olmalı o zaman. yapanın yanına kar kalsın bunlar. yok kar kalmasın diyorsak naif insan duygularımızla yandaki komşumu katledenleri, bunu planlayanları falan ıslah edip salalım ortalığa. mantıklı geliyor mu?

eleştiri olsun tabi ama din dediğimiz şey bir nevi dogma. ona inananlar da yaratıcının adaleti öyle sağlayacağına inanıyorlar. inanmayanların bence bunlarla falan uğraşmasına pek gerek yok. isteyen uğraşsın tabi, ancak zannımca vakit kaybından başka bir şey olmayacaktır bu.

dediğim dedik.

dinlerde genelde bir ceza yöntemi olan cehennemde sonsuz ateş bahsi var evet. ama insan ruhunun yakılması tasviri ilk 1320 de yazılan dante nin ilahi komedyasında geçer. koca kazanların içerisinde acılarla yanan ruhlar olarak.
bence mantıksız olan ruhun sonsuz acısı değil; insanların aslında cehennem korkusu ile yaşamlarında ibadet etmelerindedir.
amaçları ilahi yolda tasvir edilen doğru yaşamı yaşamak değil, cehenneme gitmemek çünkü. oysa kötülk sadece eylemle olmaz. dilde de olur, fikirde de olur, bazen susarak bile olur

alevi arkadaşımın dedesi demişti "cennet de, cehennem de bu dünyada" diye. bence de.

cehennem zalimler için vardır. bir çocuğu öldürenin mesela cezası yanmaktan bile fazla olmalıdır. allah yine merhametli, sadece yakıyor.

bir dini inancı ya da miti mantıkla anlamaya çalışmak kadar mantıksız bir şey olamaz. iman etmek denilen şey zaten mantığın devreden çıkarak bir inanca kalben iştirak etmektir. din denilen inanç sistemi mantık ile anlaşılacak bir şey olsa anlaşılabilecek bir önermedir başlıktaki önerme.

birbirimizin inançlarını aşağılamadan da tartışabilmek isterdim fakat bu seviyede yazmak istediğim iki kelam için dahi hevesim kaçtı. hem inançlı hem inançsız yazarlarda bu saçma üslubu gördüm. düşüncelerimiz akıl ve mantık çerçevesinde saygılı bir dille yazabiliriz diye düşünüyorum. mesela bu konuda gayet mantıklı bir argümanla bir başlık açılmış aşağıdaki birkaç entry ilkokul kavgası düzeyinde. e şimdi nasıl kaliteli bir tartışma ortamımız olsun?

tanım: çok güzel bir tartışma konusu iken suserler tarafından baltalanmış başlık.

parkta çimenlerin üzerinde dinlenirken samimi bir şekilde sorgulayan ali dayı'nın söylevini hatırlatmak isterim: adam yakmak nedir la

bağışlayıcılığıyla bilinen yaradana sorulması gerek haklı sorudur: "adam yakmak nedir?"

inanan ve inanmayanların merak ettiği bir konudur.
bir de arada kalan düşünce gurubu vardır ya gerçekten yanacaksak.

şimdi sıkı durun açıklıyorum ben öbür tarafa gidip gelmiş biri olarak söylüyorum hepiniz yanacaksınız.

şaka lan şaka.

ölünce ne oluyor orası meçhul bilen eden yok, gidip dönen yok.
farklı inanış ve görüşler var. sorunun cevabı ve merak ettiğiniz herşey az sonra ana haber bülteninde.
terk-i diyar ettiğimizde öğrenebileceğimiz bir durumdur.

insanları inançları üzerinden eleştirip yargılamıyorum.
din ve inanç herkesin kendi özgür iradesinde olan, kişinin kendini bağlayan bir durumdur.
madem yanacağına inanmıyorsun, o zaman benim yanmam seni niye dert sahibi yapıyor. bırak onu ben düşüneyim sen var git kendi yoluna.

onca yıllık dindar olduğum halde, hiç sorgulama gereği duymadığım konu.
ben huzurum için inanıyorum.
rabbime teslim olmaya ihtiyacım var.
ıbadet yapmaya ihtiyacım var.
şükretmeye ihtiyacım var.
hamdetmeye ihtiyacım var.
dua etmeye ihtiyacım var.
ben zayıflıklarımı biliyorum o anlarda kimden yardım isteyeceğimi biliyorum.
hiç yanma korkusu yaşamadım.
rabbim günahlarımı affetsin, ateşinden muhafaza etsin, âmin ecmain.

ben yandım siz de yanın...