çeyiz sermek

en saçma türk adetlerinde ilk beşten kendine yer bulacak gelenektir. çeyiz düzmeyi, düğün yapmayı bir yere kadar anlarım da benim ve eşimin giyeceği dondan, sütyenden kime ne lan? sanki yatak odasını eşimle değil de dost ve akrabalarla beraber kullanacağız.

bir de kadınlar arasında adet olduğu üzere, gelin çeyizine konulan her şey damat evinde bohçalarından çıkarılır ve düğüne iştirak eden kadınlara gösterilir, gülüşmeler olur falan. ulan nereden geldi, kimin aklına geldi bu adet? erkek olmamdan mütevellit çeyiz serme nasıl bir şey bilmezdim 18 yaşıma kadar, 18'imde abim evlenince öğrendim ki böyle bir adet varmış.

başkasının düğününü bilmem, ama benim düğünümde yapılırsa kan çıkar hocam. mahremimi millete açmaya hiç de niyetli değilim.

hangi adetimiz daha saçma diye düşünüyorum her seferinde daha saçması çıkıyor. her şey ele karşı yapılıyor yuva kurmak bile. çünkü minnacık bir şey eksik olsa evlenemezler.

var olduğunu şu an öğrendiğim görgüsüzlük akan ilkel adet.

yapmam dediğim adet, gelecekteki kayınvalideciğim umarım bu konuda anlaşırız

geline ve damada alınan herşeyin eşe dosta sergilendiği evlilik öncesi adetlerden biri.

-kız bu don ne böyle yok gibi. agahahahah.
+ya öyle demesene halime teyze, utandım.
--bunu giyince mi daha çok utanır çıkarınca mı sence halime?

tabi don üzerinde konuşan yoktur da olsa bu tarz olurdu herhalde diye tahmin ediyorum.

bununla ilgili yapılmış televizyon programı bile vardı. 5 gelin her gün birinin evini eleştiriyorlardı. programın bir bölümü de çeyizlerin değerlendirilmesiydi. geçen diyaloglar akıllara zarardı. biri diğerinin patiğini yetersiz bulur. öbürü lifleri beğenmez.
(bkz: gelin evi)

nedense bana hep kermes gibi gelmiştir.

yapmadığım adet. bir de bohça hazırlamak var. onu da yapmadım. hepsi aşırı saçma çünkü.

bakın ne kadar da dantelli fantazi geceliklerim var, boy boy liflerim, gereksiz patiklerim var. tam bir varoşum demenin geleneksel şekli.

düğün öncesi ev yazması.. antalya da böyle diyorlar en azından. işte donundan mutfak robotuna tuvalet fırçasından jartiyerine her şeylerini gördüğümüz aşırı köylülük kokan adet saçmalığı.
görümcem hanım için yapılan görgüsüzler hüryasına yarın davetliyim. kayınvalidem bana da aynı teklifle geldiğinde bizim adetlerimizde yok ben evime kimseyi kabul edemem deyip reddettim. 2 hafta arayla düğünümüz var ve ben istemediğim halde sırf evin tek erkek evladı olduğu için düğün yapılıyor. kız benden önce evleniyor olduğu için yarın onların görgüsüzlük ve vizyonsuz davranışları ile bir ömür dalga geçmek için orada bulunacağım. aşırı komik olacak.. he bu arada görümcemin düğününde kırık beyaz giyiyorum. unutulmaz bir düğün hediyesi vermiş olacağım..

her şey gibi bu da bozulmuş. küçükken anneannemin peşinde gittiğim bir kaç evde görmüştüm bu işi. serilen çeyiz evlenecek kızın el emeği, göz nuru işlemeler danteller örtüler falandı. kız sanat okulu sene sonu sergisi gibi. hazır alınan şeyler çeyiz diye sergilenmez, olursa da burun kıvırılırdı. çeyiz görmeye gidenler de elişi örneği çıkarmak için giderdi. neyse işte maksat okumayan kızlar kısmeti çıkana kadar evde nakışla örgüyle meşgul olsun, gözünü yerden kaldırmasın. o zaman da pek matah bir şey değildi ama şimdi iyice cılkı çıkmış.