1.
doğada her şeyden yoksun olarak bir başına yaşayabileceğine inanan maceraperest bir genç. alaska'da hayatını kaybetmiştir. (1968-1992)
vikipedi'den:
mayıs 1990'da tarih ve antropoloji üzerine lisans eğitimini tamamlar. bir aile dostu tarafından yüksek lisans eğitimi için kendisine verilen 25.000 amerikan dolarını alexander mccandless ismiyle —daha sonradan süper berduş anlamına gelen supertramp soyadını kullanacaktır— oxfam ınternational adlı bir açlıkla mücadele vakfına bağışlar. ailesini, arkadaşlarını, kısaca yaşadığı toplumu terk ederek iki yıl boyunca amerika ve meksika'nın kuzeyini kimi zaman yürüyerek kimi zaman otostop çekerek kimi zamansa bir kano ile yanında sadece bir sırt çantasıyla dolaşır.
iki yılın ardından asıl yolculuk olarak adlandırdığı ve medeniyetten uzak olduğu için sürekli hayalini kurduğu alaska yolculuğuna başladı. bu, onun son yolculuğu olmuştur. chris, nisan 1992'de otostop ile kuzey dakota'dan, alaska'nın fairbanks şehrine ulaştı. son olarak 28 nisan 1992'de chris'i kamyoneti ile vahşi doğaya bırakan jim gallien tarafından görüldü. chris, jim'in hediye ettiği bir çift bot, iki adet sandviç ve bir paket mısır cipsi ısrarı dışında jim'in hiçbir tavsiyesini dinlemedi. chris, jim'in kamyonetinden ayrıldıktan sonra şans eseri denk gelip içerisine yerleşeceği terk edilmiş otobüsü bulana kadar yaklaşık olarak 64 kilometre yürümüştür. yanında sadece 4.5 kilogram pirinç, bir yarı otomatik tüfek, arasında yerel bitkiler hakkında bilgi veren kitapların da bulunduğu birkaç kitap ve birkaç kamp ekipmanı vardı. orada geçirdiği süre boyunca kirpi, sincap, kuş ve kanada geyiği gibi hayvanları avlayıp yiyen chris, kısa notlar ile günlerini not etmiştir. notları toplam olarak 112 günü içermektedir. yaklaşık üç ay boyunca terk edilmiş otobüste yaşayan chris, temmuz 1992'de geri dönmeye karar verdi. fakat geri dönmeye çalıştığında teklanika nehri'nin yükselmiş olduğunu fark etti. av bulamayan chris, bir gün yaralandı ve zayıflayıp güç kaybetmeye başladı. nehri geçemeyen chris etrafa yardım notları bırakmaya başlamıştır. bu notlarda tam olarak şunlar yazıyordu:
“ dikkat muhtemel ziyaretçiler. s.o.s. yardımınıza ihtiyacım var. yaralıyım, ölmek üzereyim ve buradan çıkmak için yeterince gücüm kalmadı. tek başımayım ve bu bir şaka değil. tanrı aşkına, beni kurtarın. yakınlarda meyve topluyorum ve bu akşam dönmeliyim. teşekkür ederim, chris mccandless. ağustos? „
alaska'da vahşi doğada dört ay boyunca yanında harita, pusula gibi ekipmanlar dahi olmadan, çok az malzemeyle hayatını devam ettiren christopher, ağustos başlarında hayatının son hatasını yaptı: o dönemde av bulamadığından çevreden topladığı meyve ve bitki kökleriyle yaşayan chris, zehirli bir bitki tohumunu (hedysarum alpinum veya hedysarum mackenzii) yiyerek zehirlendi. 12 ağustos'ta günlüğüne son kaydını düştü: "harikulade böğürtlenler".
18 ağustos 1992'ye kadar çetelesini tuttuğu günler dışında yaşadığına dair bir iz bırakmayan mccandless 18 ağustos sabahı louise l'amour'un biyografisi olan "bir gezginin eğitimi" adlı kitabın son sayfasını kopardı. sayfanın bir yüzünde l'amour'un, robinson jeffer'in "kötü anlarında bilgeler" şiirinden alıntıladığı dizeler yer alıyordu. sayfanın boş olan diğer yüzünde ise mccandless'in kısa bir veda yazısı yer alıyordu: "mutlu bir hayat yaşadım ve bu yüzden tanrı'ya müteşekkirim. hoşça kalın, tanrı hepinizi kutsasın".
vikipedi'den:
mayıs 1990'da tarih ve antropoloji üzerine lisans eğitimini tamamlar. bir aile dostu tarafından yüksek lisans eğitimi için kendisine verilen 25.000 amerikan dolarını alexander mccandless ismiyle —daha sonradan süper berduş anlamına gelen supertramp soyadını kullanacaktır— oxfam ınternational adlı bir açlıkla mücadele vakfına bağışlar. ailesini, arkadaşlarını, kısaca yaşadığı toplumu terk ederek iki yıl boyunca amerika ve meksika'nın kuzeyini kimi zaman yürüyerek kimi zaman otostop çekerek kimi zamansa bir kano ile yanında sadece bir sırt çantasıyla dolaşır.
iki yılın ardından asıl yolculuk olarak adlandırdığı ve medeniyetten uzak olduğu için sürekli hayalini kurduğu alaska yolculuğuna başladı. bu, onun son yolculuğu olmuştur. chris, nisan 1992'de otostop ile kuzey dakota'dan, alaska'nın fairbanks şehrine ulaştı. son olarak 28 nisan 1992'de chris'i kamyoneti ile vahşi doğaya bırakan jim gallien tarafından görüldü. chris, jim'in hediye ettiği bir çift bot, iki adet sandviç ve bir paket mısır cipsi ısrarı dışında jim'in hiçbir tavsiyesini dinlemedi. chris, jim'in kamyonetinden ayrıldıktan sonra şans eseri denk gelip içerisine yerleşeceği terk edilmiş otobüsü bulana kadar yaklaşık olarak 64 kilometre yürümüştür. yanında sadece 4.5 kilogram pirinç, bir yarı otomatik tüfek, arasında yerel bitkiler hakkında bilgi veren kitapların da bulunduğu birkaç kitap ve birkaç kamp ekipmanı vardı. orada geçirdiği süre boyunca kirpi, sincap, kuş ve kanada geyiği gibi hayvanları avlayıp yiyen chris, kısa notlar ile günlerini not etmiştir. notları toplam olarak 112 günü içermektedir. yaklaşık üç ay boyunca terk edilmiş otobüste yaşayan chris, temmuz 1992'de geri dönmeye karar verdi. fakat geri dönmeye çalıştığında teklanika nehri'nin yükselmiş olduğunu fark etti. av bulamayan chris, bir gün yaralandı ve zayıflayıp güç kaybetmeye başladı. nehri geçemeyen chris etrafa yardım notları bırakmaya başlamıştır. bu notlarda tam olarak şunlar yazıyordu:
“ dikkat muhtemel ziyaretçiler. s.o.s. yardımınıza ihtiyacım var. yaralıyım, ölmek üzereyim ve buradan çıkmak için yeterince gücüm kalmadı. tek başımayım ve bu bir şaka değil. tanrı aşkına, beni kurtarın. yakınlarda meyve topluyorum ve bu akşam dönmeliyim. teşekkür ederim, chris mccandless. ağustos? „
alaska'da vahşi doğada dört ay boyunca yanında harita, pusula gibi ekipmanlar dahi olmadan, çok az malzemeyle hayatını devam ettiren christopher, ağustos başlarında hayatının son hatasını yaptı: o dönemde av bulamadığından çevreden topladığı meyve ve bitki kökleriyle yaşayan chris, zehirli bir bitki tohumunu (hedysarum alpinum veya hedysarum mackenzii) yiyerek zehirlendi. 12 ağustos'ta günlüğüne son kaydını düştü: "harikulade böğürtlenler".
18 ağustos 1992'ye kadar çetelesini tuttuğu günler dışında yaşadığına dair bir iz bırakmayan mccandless 18 ağustos sabahı louise l'amour'un biyografisi olan "bir gezginin eğitimi" adlı kitabın son sayfasını kopardı. sayfanın bir yüzünde l'amour'un, robinson jeffer'in "kötü anlarında bilgeler" şiirinden alıntıladığı dizeler yer alıyordu. sayfanın boş olan diğer yüzünde ise mccandless'in kısa bir veda yazısı yer alıyordu: "mutlu bir hayat yaşadım ve bu yüzden tanrı'ya müteşekkirim. hoşça kalın, tanrı hepinizi kutsasın".
devamını gör...
2.
''happiness is only real when shared.''
hayatı,toplumun bize dayattığı sınırlar ve kurallar çerçevesinde yaşamayı reddedip gerçek olanın peşine düşen ve uzağını arayan bir gezgin christopher mccandless.
''sınır tanımayan bir maceracı,evi yolar olan ve güzelliklere yolculuk yapan bir seyyah olmaktır amacım.''
bankasındaki parayı hayır kurumlarına bağışlayıp, ailesine ve arkadaşlarına haber vermeden 1990 yılında 23 yaşında sırra kadem basıyor mccandless. otostopla belirli bir süre yolculuk yaptıktan sonra hayatı boyunca düşlediği alaska'nın uçsuz bucaksız doğasına ulaşıyor. orada'da fairbanks belediyesine ait 142 nolu terkedilmiş otobüsün içinde yaşamaya başlıyor.
diğer insanlardan bağımsız yaşamak,maddi ve yapay olanı reddetmek, kendini bulmak için yola çıkmak ve gerçeği aramak..
parayı,kapitalist düzeni ve toplumu reddedip özgürlüğüne kavuşan mccandless uzun süren macerasının ardından alaska'nın derinliklerinde ciddi düzeyde kilo kaybetmeye başlayınca geri dönmek istiyor. ancak gelirken geçtiği nehir, eriyen buzullar yüzünden derinleşmiş ve yüzülemeyecek kadar soğuyunca 4 ay boyunca ona ev sahipliği yapan fairbankse geri dönüyor. bu kez de gelirken yanında getirdiği bitki tohumlarıyla beslenmeye başlayayan mccandless ölümcül bir hata yapıyor ve yediği tohum toksik etki yapınca vücudu geri dönüşü olmayan bir sona giriyor. alaska'nın kuzeyinde toplumdan uzak,düşlediği doğaya ve yaşama kavuşmuş olarak hayata gözlerini yumuyor.
cesedi ölümünden yaklaşık olarak 18 gün sonra fairbanksın yanından geçen iki gezgin tarafından bulunuyor. ve mccandless'ın ablası, gökyüzünden alaska'nın ormanlarına salıyor küllerini.
27 nisan 1992
''fairbanks'ten selamlar! bu benden alacağınız son haber. buraya iki gün önce ulaştım. otostop çekmek biraz zor oldu ama nihayet buradayım işte. bana gelen tüm mektupları gönderenine geri iletin lütfen. tekrar güney'e dönene kadar uzun zaman geçebilir.bu macera ölümle sonuçlanır ve benden bir daha ses çıkmazsa,harika bir adam olduğunu bilmeni isterim. artık yabana doğru yürüyorum.
''
''insan yaşamının mantık ile yönetildiğini kabul edersek hayatın olasılığı kaybolur.''
''ya yüzümde bir gülümsemeyle kollarınıza koşuyor olsaydım, o zaman siz de benim şu an gördüklerimi görüyor olur muydunuz?''
''mutlu bir hayat yaşadım ve bunun için tanrıya müteşekkirim. hoşça kalın ve tanrı hepinizi kutsasın!''
christopher mccandless'in yolculuğunun filmini izlemek isteyenler için: (bkz: into the wild)
hayatı,toplumun bize dayattığı sınırlar ve kurallar çerçevesinde yaşamayı reddedip gerçek olanın peşine düşen ve uzağını arayan bir gezgin christopher mccandless.
''sınır tanımayan bir maceracı,evi yolar olan ve güzelliklere yolculuk yapan bir seyyah olmaktır amacım.''
bankasındaki parayı hayır kurumlarına bağışlayıp, ailesine ve arkadaşlarına haber vermeden 1990 yılında 23 yaşında sırra kadem basıyor mccandless. otostopla belirli bir süre yolculuk yaptıktan sonra hayatı boyunca düşlediği alaska'nın uçsuz bucaksız doğasına ulaşıyor. orada'da fairbanks belediyesine ait 142 nolu terkedilmiş otobüsün içinde yaşamaya başlıyor.
diğer insanlardan bağımsız yaşamak,maddi ve yapay olanı reddetmek, kendini bulmak için yola çıkmak ve gerçeği aramak..
parayı,kapitalist düzeni ve toplumu reddedip özgürlüğüne kavuşan mccandless uzun süren macerasının ardından alaska'nın derinliklerinde ciddi düzeyde kilo kaybetmeye başlayınca geri dönmek istiyor. ancak gelirken geçtiği nehir, eriyen buzullar yüzünden derinleşmiş ve yüzülemeyecek kadar soğuyunca 4 ay boyunca ona ev sahipliği yapan fairbankse geri dönüyor. bu kez de gelirken yanında getirdiği bitki tohumlarıyla beslenmeye başlayayan mccandless ölümcül bir hata yapıyor ve yediği tohum toksik etki yapınca vücudu geri dönüşü olmayan bir sona giriyor. alaska'nın kuzeyinde toplumdan uzak,düşlediği doğaya ve yaşama kavuşmuş olarak hayata gözlerini yumuyor.
cesedi ölümünden yaklaşık olarak 18 gün sonra fairbanksın yanından geçen iki gezgin tarafından bulunuyor. ve mccandless'ın ablası, gökyüzünden alaska'nın ormanlarına salıyor küllerini.
27 nisan 1992
''fairbanks'ten selamlar! bu benden alacağınız son haber. buraya iki gün önce ulaştım. otostop çekmek biraz zor oldu ama nihayet buradayım işte. bana gelen tüm mektupları gönderenine geri iletin lütfen. tekrar güney'e dönene kadar uzun zaman geçebilir.bu macera ölümle sonuçlanır ve benden bir daha ses çıkmazsa,harika bir adam olduğunu bilmeni isterim. artık yabana doğru yürüyorum.
''
''insan yaşamının mantık ile yönetildiğini kabul edersek hayatın olasılığı kaybolur.''
''ya yüzümde bir gülümsemeyle kollarınıza koşuyor olsaydım, o zaman siz de benim şu an gördüklerimi görüyor olur muydunuz?''
''mutlu bir hayat yaşadım ve bunun için tanrıya müteşekkirim. hoşça kalın ve tanrı hepinizi kutsasın!''
christopher mccandless'in yolculuğunun filmini izlemek isteyenler için: (bkz: into the wild)
devamını gör...
3.
“ınto the wild” kitabına ve filmine ilham olmuş eleman. aynı burç olduğumuzdan mıdır nedir, doğada yaşama isteğini anlıyorum.
ama yine de söylemek istiyorum: kardeşim dibinde nehir var, balık tutmayı bilmiyorsun. buz gibi coğrafyadasın, avladığın hayvanın etini saklayamıyorsun. bitkileri tanımıyorsun ve bitki yiyerek hayatta kalabileceğini sanıyorsun.
brom sen ne arıyorsun doğada anasını satıyım?
ama yine de söylemek istiyorum: kardeşim dibinde nehir var, balık tutmayı bilmiyorsun. buz gibi coğrafyadasın, avladığın hayvanın etini saklayamıyorsun. bitkileri tanımıyorsun ve bitki yiyerek hayatta kalabileceğini sanıyorsun.
brom sen ne arıyorsun doğada anasını satıyım?
devamını gör...