1.
1937 yılında ülkemizde kurulan ikinci köy enstitüsü. izmir şirinyer'deki eski amerikan kolejinde açılan kızılçullu köy enstitüsü'nün hazıra konmasını kendi felsefesine yakıştıramayan, zorda verilen emeğin kutsal olduğunu savunan ismail hakkı tonguç'un bir nevi pilot okul olarak kurduğu bir kurumdu.
1937'de eğitmen kursu olarak mahmudiye köyünde (şimdi eskişehir'in bir ilçesi) başlayan kurumda uzun süre eğitmen programı faaliyet gösterir. askerliğini çavuş olarak yapmak dışında bir vasıf aranmayan köylülere sertifika vererek onları eğitmen (öğretmen değil) olarak köylerine gönderen bu program, beş yıllık ilkokulun olmadığı köylere üç yıllık okulların açılıp öğretmen atanması üzerinedir. bu okullar diploma verme yeterliğine sahip değildi ama, yani okuma yazma bilip de elinde hiçbir diploma olmayan insanlar bu okullarda okurdu (bir de askerdeki âli mektebi var ama o konumuz dışı). aynı yıl hamidiye köyünde ikinci bir kampüs de "köy öğretmen okulu" olarak açılır. 1940'da her iki kurum "köy enstitüsü" olarak birleşecektir.
geniş tarlalar üzerine kurulan, üstüne macar inşaat ustası sili layoş'un şantiye şefliğinde yapılan binalara öğrenciler eliyle elektrik ve su getirilir, tarlalar derslerde ekilir, hayvanlar derslerde yetiştirilir, hatta yakındaki derede balığa bile gidilir. 1930'ların 40'ların tatlı suları da tertemiz herhalde, hemen her enstitüde tatlı su balıkçılığı yapılıyormuş...
içlerinde talip apaydın'ın ve yakup kepenek'in de bulunduğu birçok kişiyi yetiştirmiş okulun öğretmen kadrosunda da, daha sonra kurulan birçok enstitüde yönetici olarak çalışan isimler bulunmuştur. okul günümüzde yunusemre anadolu meslek lisesi olarak devam ediyor.
kaynak: tonguç ve enstitüleri, pakize türkoğlu; ayrıca bu okulun mezunlarından ilyas küçükcan'ın "çifteler köy enstitüsü" çalışması.
1937'de eğitmen kursu olarak mahmudiye köyünde (şimdi eskişehir'in bir ilçesi) başlayan kurumda uzun süre eğitmen programı faaliyet gösterir. askerliğini çavuş olarak yapmak dışında bir vasıf aranmayan köylülere sertifika vererek onları eğitmen (öğretmen değil) olarak köylerine gönderen bu program, beş yıllık ilkokulun olmadığı köylere üç yıllık okulların açılıp öğretmen atanması üzerinedir. bu okullar diploma verme yeterliğine sahip değildi ama, yani okuma yazma bilip de elinde hiçbir diploma olmayan insanlar bu okullarda okurdu (bir de askerdeki âli mektebi var ama o konumuz dışı). aynı yıl hamidiye köyünde ikinci bir kampüs de "köy öğretmen okulu" olarak açılır. 1940'da her iki kurum "köy enstitüsü" olarak birleşecektir.
geniş tarlalar üzerine kurulan, üstüne macar inşaat ustası sili layoş'un şantiye şefliğinde yapılan binalara öğrenciler eliyle elektrik ve su getirilir, tarlalar derslerde ekilir, hayvanlar derslerde yetiştirilir, hatta yakındaki derede balığa bile gidilir. 1930'ların 40'ların tatlı suları da tertemiz herhalde, hemen her enstitüde tatlı su balıkçılığı yapılıyormuş...
içlerinde talip apaydın'ın ve yakup kepenek'in de bulunduğu birçok kişiyi yetiştirmiş okulun öğretmen kadrosunda da, daha sonra kurulan birçok enstitüde yönetici olarak çalışan isimler bulunmuştur. okul günümüzde yunusemre anadolu meslek lisesi olarak devam ediyor.
kaynak: tonguç ve enstitüleri, pakize türkoğlu; ayrıca bu okulun mezunlarından ilyas küçükcan'ın "çifteler köy enstitüsü" çalışması.
devamını gör...