cihan-ara ol leyla

bir leyla güzellemesidir:

cihân-ârâ ol leylâ mecnûnun cünûnudur
çöl bağrında buz tutan gönlünün efsûnudur

leylâ ki nazar etse gökler yerle öpüşür
ay halden hâle geçer, med-cezir: sürûrudur

güneş yanar kor olur ateşlerle uyanır
geceler ki leylâ'sız ol şems'in kâbûsudur

mecnûn meftûn olmaz mı çölde deniz kızına
leylâ ki onun için yerin göğün nûrudur

mecnûn gülzâra meftûn, leylâ'nın tebessümü
leylâ iftihâr eder, mecnûn ki gurûrudur...

leylâ, mecnûn'un lât'ı ve şefaatçi putu
mecnûn, rabbın leylâ'ya üfürdüğü rûhudur

leylâ çölün ateşi, mecnûn'u yakar mı ki
mecnûn leylâ'nın zılli, hârut'la mârut'udur

mecnûn'un içi sahrâ, adîm-i nûr semâvât
leylâ ki reh-güzâr-ı, elinde fânûsudur…

leylâ ki züleyha'dır, kalbi zindanda atan
mecnûn, leylâ'nın râz-ı, ışreti, fücûrudur

mecnûn bir nûh'u sânî, aşkı baştan yaratan
leylâ ki bir havvâ'dır, âdem'in kusûrudur

leylâ yapar hak bozar, hak kurar leylâ yıkar
mecnûn'a düşen enîn ve rûhun dümûrudur…

keder aşkın kaderi, ilâhi kânûnudur
leylâ ve mecnûn keder ve kaderin kuludur…