çikolatalı portakallı kek

bugün dünün ışıltısı yok sokaklarda. çatıya düşen yağmur damlalarının pıtırtısı ile gözlerimi aralayınca pazar günlerine has duygusallığımla yine yataktan usulca kalktım.
çocukken de böyleydim, okul günleri erkenden kalkmak konusunda bin bir şikayet edip annemin telkinleri ile birkaç lokma kahvaltıyı zorla ederdim. ama pazar oldu mu o gün aile günü olduğu için erkenden kalkıp tv başında çizgi film izlemeye başlardım. annem mutfakta pazara has bir şeyler hazırlarken babam ve ablam da tv karşısındaki yerini alırdı ve kovboy filmleri saati başlardı. bir yandan kahvaltı edip bir yandan filmle karışık sohbet içinde neşeli saatler geçirirdim.

güneş yok bugün ama baharın izi çokça. kuş cıvıltıları ve böceklerin sesini duyabiliyorum. bir de uyanır uyanmaz tüm camları açıp etrafta dolanabildiğim zamanlar da geldi. kahvemi içerken bir yandan sözlükte takılıp sol framede akan başlıklardan sıkılınca takip ettiğim yazarlar neler yazmış, diye bir göz gezdireyim dedim. bir baktım gidenlere yenileri eklenmiş, burada olanlar da yazmayı oldukça seyrelttilmiş. sanırım sıcak havaların başlaması onları da reel hayata bir parça çekmiş. birkaç arkadaşımı daha kaybetmişim hissi ile bir parça hüzün yaşamama sebep oldu bu durum.

sonra dedim ki yine de bugün pazar, tatil. moralimi yüksek tutmalıyım. kahvaltı sonrası witcher oynamak için dünden plan yaptığım beyefendi yatakta tatilin uzun soluklu uykusunun keyfini çıkartırken uzun zamandır özlediğimiz bir kokuyu evin içine doldurmalıyım. portakal ve çikolatanın müthiş kokusu.
sanırım bu tatla ilk karşılaştığımız yer ilk yurt dışı tatilimizde yunanistan'da olmuştu. frape ile birlikte hayatımıza aldığımız portakallı damla çikolatalı kurabiyeler. eve döndündükten sonra deneme yanılma yöntemi ile beraber * en sonunda o tadı yakalamayı başarmıştım. sonrasında aynını bir başka ülkede de bulmuştuk aradan geçen beş yıl sonra. burada hala yok ne yazık ki. * biraz tembellik biraz kolaya kaçma sonucunda çikolatalı portakallı kurabiyelerim artık keke dönüştü. yine aynı koku, aynı aroma ama hazırlama süresi çok daha kısa. üç bardak un *, bir bardak şeker, birazcık zeytin yağı ve hindistan cevizi yağı, kabartma tozu, kek kıvamı için portakal suyu yoksa süt, buzluktan çıkarılan portakal kabukları * ve de son dokunuş damla çikolata...

şimdi fırından gelen mis gibi bir koku eşliğinde ikinci kahvemi içerken uzun zamandır ben de bir şeyler yazmadım diyerek kendimi döktüm birazcık. kekin üzeri çatlamaya başlamış. buzluktan çıkardığım simitleri fırına verdiğimde kahvaltı için son dokunuşu da yapmış olup anı anlatmayı bırakıp yaşamaya başlıyor olacağım...
mis kokulu, huzurlu sofralı pazarlarınız olsun. *

aklıma düşürüldüğü için bugün yaptığımdır. ama içine portakal kabuğu değil rendelenmiş sıkılmış turunç kabuğu koydum. enfes.

çikolata ve portakal muhteşem bir ikilidir. bu ikiliyle yapılan her şey çok güzel olur.

malzemeler:
iki yumurta.
1'er su bardağı toz şeker, süt, aycicek yağı.
2 su bardağı un.
1'er paket kabartma tozu ve vanilya (şekerli vanilin)
1 paket damla çikolata. dr ötker vs.(8-9 lira)
bir portakalin rendelenmis kabukları.

yapılışı:
1. büyük bir cam kaba şekeri dökün, üzerine iki yumurta kırın.
2. çırpma teli ile hizlica 5 dakika çırpın. kol yorulacak.
3. sütü ve yağı ekleyin. bir iki tur karıştırın.
4. bir bardak un kabartma tozu ve vanilyayı ekleyin tahta kaşıkla biraz karıştırın. 30 saniye. ikinci bardak unu da ekleyin. topaklar kaybolana dek karıştırın. 2-3 dakika.
5. önceden iyice yagladiginiz kek kalıbına karışımın yarısını dökün. (kalıbı iyi yağlamazsan yapisir bak, ona göre)
6. kalan karışıma bir paket damla çikolatayı ilave edin. ben sütlü damla çikolata seviyorum. isteyen bitter koyabilir. portakalı kesmeden kabuklarını rendeleyip (anında yayılan koku ile doğru bir iş yaptığını anlayip mutlu oluyorsun) azıcık karıştırın.
7. sonra bu kalan karisimi kek kalibina ilave ediyorsun.
8. önceden 190 dereceye ısıtılmış fırında altan ikinci rafta 40 dakika pişiriyorsun. 35. dakikada kürdan testi yapabilirsin.

yalniz çok güzel oluyor. 3 büyük dilimden aşağısı kesmez.
afiyet olsun.

yapmayın canım kek çekiyor yapmayın. zayıflamaya çalışıyorum lütfen yapmayın.

(bkz: portakalla bitter çikolatanın çok yakışması)

açık ara yoldaş benjamin’in en sevdiği tatlı olma olasılığı yüksek olan tatlıdır.
(bkz: portakal)

insanlara neden lezzetli geldiğini anlamadığım ve doğal olarak da kendi damak tadımı suçlamama neden olan kektir. yine de şanslı sayılırım zira bir damak tadım olmadığı için ortada bir suçlu da yok.

portakalın ne olduğunu biliyorum, çikolatanın da, hatta belki inanmayacaksınız ama keklere de aşinayım ama çikolatalı portakallı kek kavramı bana çok uzak. anlamsız çağrışımlar doğuruyor zihnimde.

bu tanımın içinde hiçbir travmatik anı olmayacak, hüzünlü bir hikayeye uzaktan bakıp gülümsemeyeceğim. bu insanolunbiraz’ın anlam arayışı. ben sözümü tutarım.

bir gordon ramsey olmadığım kesin, belki istesem olurum ama isteksizim bu konuda da. ama en azından gastronomi alanında görsel bir bilgi birikimim olabilirdi. başlık sahibi yazarımızın yazdığı tanımda bile şaşkınlığımı kendimden bile gizleyemedim.

öncelikle portakallı kısmındaki “portakal” aslında portakal kabuğu imiş. başlığı okuyunca ben onların portakal dilimi olduğunu düşünmüştüm. manasız elbette ama benim zihnimi ipotek altına alamaz kimse.

daha sonraki şaşkınlığım ise çikolata konusunda oldu. ben tabii ki çikolata denilince en azından bir tadelle umdum, o değilse bile bir petito olabilirdi. ama değilmiş. çikolata parçaları imiş. şaşkınım.

kek konusuna gelince umarım robnaja’nın yazdığı tanımda anlattığı kek şekil olarak benim zihnimdeki ile aynı forma sahiptir. zira eğer burda da yanılmışsam gastronomi cehaletimin boyutları konusunda derin bir korkuya kapılacağım.