çin halk cumhuriyeti

#3277075
tayvan demişsin de tayvan'ın resmi adı çin cumhuriyetidir, çin halk cumhuriyeti ise maoist-kuomintang çatışmasında galip gelen maoistlerin kurduğu kızıl çin'e verilen isimdir. tayvanlılar da çinli olabilir fakat aynı ülke değil bu mantıkla türkmenistan ve türkiye aynı ülke mi?

ayriyeten çin halk cumhuriyeti çevresindeki kazak, kırgız, vietnam, moğol, japon, hint hatta butan tüm ülkelerle kavgalı. rusların doğu liman kentlerinde bile gözleri var.

edit: başlık tam karnaval çhc diye tayvan paylaşan mı ararasın, hadi tayvan yine neyse çin hanedanlığını kuran çin şi huang için yapılan terra cota paylaşan var. enteresan.

dünya götünü taşla silerken onlar... terra cotta m.ö 208

yere tükürmenin normal karşılandığı, insanların ise ölümden oldukça korktuğu farklı bir ülkedir.

ordusu çin halk cumhuriyetin'den yaşlıdır. halk kurtuluş partisi, çin halk cumhuriyeti'nden daha önce kurulmuştur. 1980’li yıllardan beri hükümet ordunun sayısını azaltmaya çalışıyor. buna rağmen halk kurtuluş partisi, dünya üzerindeki en kalabalık ordu olmaya halen devam ediyor.

esad'ın yanındayız, gerekirse müdahale ederiz açıklaması yapmışlar...abovvvvv, yerim ben sizi...
şu maymunları, hurilerine kavuşturun...

son 20 yılda her anlamda büyük değişime uğramış ülke.

öncelikle "halkı fakir, devleti zengin" kanısı çok yanlış. devletiyle beraber halkı zenginleşmiştir. sıradan bir çinli dünyanın her yerine hiçbir sıkıntı çekmeden tatile gidebilecek ekonomik güce, imkana sahip.

2000li yıllarda türkiye'nin 30-40 yıl öncesini yaşayan çin, bugün türkiye'nin 100 yıl ilerisinde. teknolojinin bütün nimetlerini halkın kullanıma sunmuş durumda. bu konu hakkında yazılacak çok şey var ama gereksiz tartışmaların içine girmek istemiyorum, örneklendirmiyorum o yüzden.

cenin filan yemiyorlar, fakat zamanında yaşadıkları kıtlıktan dolayı (1959-1961 25milyon insan ölüyor açlıktan) bulabildekleri herşeyi yemişler. durumun vehameti dile bile yerleşmiş. biriyle karşılaştıklarında yemek yedin mi diyorlardı（吃饭了吗). birebir çeviri yaparsak 饭(fàn) karakteri pilavı temsil eder, anlayacağınız kıtlık dönemindeyken yiyebilecek 1 tabak pilav buldun mu diye soruyor adamlar. devletin ve halkın zenginleştiği son dönemlerde bu kullanılmaz oldu, özellikle o dönemleri yaşamayan genç nesil kullanmıyor. böcek yiyorlar mı, onu yiyorlar mı bunu yiyorlar mı gibi soruların cevabı ise güney eyaletlerinde hemen hemen herşeyin yenildiği yerler var ama çin'in genelinde yok böyle şeyler.

nufüs yaşlılaştığı için tek çocuk politikasından vazgeçtiler. kademeli olarak önce 2 çocuğa, sonra 3 çocuğa izin verdiler. yeni politika halkta karşılık bulmuş, birden fazla çocuk yapan aile sayısı az değil.

çin 54 ülke vatandaşına 144 saat( 1 kez uzatma hakkı veriyor) kapıda turist vizesi uygulaması başlattı geçen sene. eğer değişmediyse türkiye dahil değildi, son durumdan emin değilim.

yakın çin tarihine ilgi duyanlar, hatta bugünün çin'ini anlamak isteyenler huozhe filmini izleyebilirler. düzgün türkçe alt yazıyla çeşitli mecralarda mevcut.
psikolojik gerilim sevenler için cui mian dashi filmini şiddetle tavsiye ediyorum. bu şekilde google araması yapınca düzgün alt yazılı çıkıyor.

entry'i bitircektim ama son anda aklıma çin güvenli mi sorusu geldi.
dünyanın en güvenli ülkesi mi bilmiyorum ama çok güvenli bir ülke. gecenin bir yarısı kadın erkek farketmeden başınıza hiçbirşey gelmeden sokaklarda dolaşabilirsiniz. kalabalık bir ortamda telefonum çalınır mı ，cüzdanım araklanır mı derdi asla yok.
sağdan soldan duyulan yalan yanlış bilgileri bir kenara bırakıp gidin görün efem çin'i.

edit: ufak tefek düzeltmeler

arjantin deniz egemenlik sahasında çin balıkçılarını kovuyor. çin yakında bir ülke ile kapışacak.

"mainland china loves to advertise with drone footage of glass buildings and infrastructure.

never people, never culture.

why is that?"

kaynak



labirent: batı ve hasımları - amin maalouf

çin ile 1850-1950 japonyası arasındaki en önemli farklardan biri gerçekten de çin'in bir ruhunun olmaması. fiziksel ve biyolojik açıdan insan gibi görünen ve yaşayan ama aslında insan olmayan etten kemikten kandan robotlar ülkesi çin. kore de bu açıdan japonya değil çin'e benzer.

türkiye'de bir anlayış vardır, "batı'nın tekniğini alalım ama ahlakını almayalım" diye. ahlak yerine kültürü koymak gerek burada. batı'nın tekniği kültürünün bir parçasıdır* ve sen ahlak diye bir kısmını kesip atıp sadece maddi-cisimsel olanı aldığında ortaya böyle ucubeler çıkıyor.

batılılaşmayı beceremeyip ona düşman kesilen insanlar yıllar önce japon mucizesine sarılmışlardı. o bitti asya kaplanları ve kore mucizesi diye tutturdular. son yıllarda da çin falan filan diyorlar.

alıntıladığım maalouf kitabı japonların yükseldiği dönemde, müslümanlar dahil geri kalmış toplumların batı dışı bir aktöre nasıl hayran olup bel bağladığından da bahsediyor, japonya ile ilgili kısımda. günümüzde de hayranlıkla karışık nefret besledikleri batılı ülkelere karşı bazen çin, bazen rusya bazen de iran'ı destekliyorlar. batılı kültür olmadan da yapılabilir bunlar diyorlar. camekana dizdikleri çakma ürünlerin hangi süreçlerden geçtiğinden bahsetmiyorlar tabi.

***

japonya ve kore'nin saygı duyulacak sinema ekolleri vardır. hindistan'ın marka olmuş bollywood'u var. yarım yüzyıla yakın zamandır ölümcül baskı altında yaşayan iran muhalifleri dünya sinemasında adından söz ettirir. japon, koreli, iranlı ve hintli insanlar diğer sanat alanlarında da rüştlerini ispatlamıştır. peki çok övülen çin'den kaç kişi çıktı aynı dallarda?

dünya hakimi olacağı söylenen bu ülke aslında kocaman bir balon olabilir mi?