çirkef denizinde yüzmenin mutsuzluğu

yazılmamış bir yaşar kemal yazısının başlığıdır.

yaşar kemal ellerinizi çekin isimli bir yazısında böyle bir yazı yazmak istediğinden bahseder. ama benim okuduğum kadarıyla bu yazıyı asla yazmaz. eksik kalmasın diyerek ve de haddim olmayarak, bir yaşar kemal ukdesi sayarak bu başlıkta bir tanım yazmaya karar verdim.

sadece bu ülke için geçerli değil bu duygu. ben mutsuzluğu gezegen geneline yayarak hissediyorum. çirkef denizinde yüzmek zorunda kalmanın getirdiği bu mutsuzluk aslında bu gezegenin çoğu bireyinin ruhuna derinden sirayet etmiş gibi.

herkes büyük planlardan, kapalı kapılar ardında kurulan tezgahlardan, dünyayı yöneten bilmemkaç aileden, gizli ve de maskeli örgütlerden bahsetmekte. vardır böyle şeyler belki. ama suçu kendinden uzaklara itmek için bunlara dayanmak hem çocuksu hem de iki yüzlü bir tavır bana göre.

sıradan insanın zalimliği her kötülükten daha öte bir kötülük gibi geliyor bana. cinayetler, hırsızlıklar, tecavüzler, kara çalmalar, iftiralar, adam kayırma, torpil, zalimlik, her türlü zalimlik. küçük adamın küçük planları.

iyi bir insan değilim ben. ama iyi bir insan olmak için elimden gelen çabayı gösteriyorum. evet başarılı değilim bu konuda. ama en azından azimliyim. yine de ben de herkes kadar mutsuzum.

cıvık cıvık kötülükle dolu bir dünyada olmanın mutsuzluğu attığım her kulaçla daha da mutsuz ediyor beni.

bu gezegenin de sonuna geldik. başka bir gezegende görüşmek dileğiyle.