çocukken yapılan anarşistlikler

nokta yerine çiçek kullanmak suretiyle tarihe yeni bir sembol bırakmak ve karşılığında öğretmen tarafından veliye şikayette bulunulması

öğretmen masasındaki gülleri çalmak.

bağa bahçeye çok daldım.. talan ettim.. hakkınızı helal edin elalem amcalar/teyzeler..

ortaokuldayken başörtüsü takmama rağmen arkadan ensemin bir kısmı gözüktüğü için bana "malum" yakıştırmada bulunan din hocasına "yobaz" dediğim için disiplinlik olmam. (ve ne alakaysa o olaydan sonra bana fetöcü de demişti).

(bkz: hangisini sayayım?)
2.sınıf sömestr tatilinde köye gitmiştik. ıki keçi ağıldan kaçmış. köy kar tipi, bunlar aç susuz geziyorlar. daha fazla aç kalmasınlar diye yufka ekmeklerin yığıldığı odaya keçileri götürüp oradaki bir kova ayvayı yedirmeye çalışırken onlar yanında ekmek de yemek istedi.

yememelerini söylememe karşın beni dinlemediler. açıkçası cok ayıp ettiler. simdi annemler de ekmeği çok güzel yapmış. onlar da haklı ne yapsınlar, karşı koyamadılar.

bir ara kapı açıldı yengem benim keçileri ekmekten uzaklaştırmaya çalışırkenki halimi gördü. hemen keçileri satıp; benden habersiz girdiklerini ima ederek çıkarmaya çalıştığımı söyledim.
keçiler o karambolde kaçıp gitti.

ertesi gün baktım bunlar yine aç geziyor. tuttum komşunun ekmek evine, diğer gün başka bir komşunun ekmek evine girmeleri icin yardımcı oldum. kimse de bu olanları benden bilmiyor.
baktılar böyle olmayacak biri sahiplenip ahırına aldı.
eger almasalardı o toynakları ile kimin ekmek evinin kapısını açıp girerlerdi kim bilir?

tahtadan yapılmış kılıcın ucuna salça sürüp kanepeden 'kainatın gücü adına, ben he-man' diyerek atlamak.

2. sınıftayım, başkanım. öğretmen bizi bırakıp gitti. sınıf sus pus oturuyor. sıkıldım, "teneffüste gruplaşıyorsunuz zaten, burada herkes birbiriyle samimi olabilir, konuşsanıza," dedim. sınıf bana karşı çıktı. sonra ben üç kişi bulup trencilik oynadım.

sinirlenince dişlerimi fırçalamamak ve yatağa pijama giymeden girmek :,)

neden yaptığımı hatırlamıyorum ama arabanın anahtarını topidosuna koyup orayı da kendi kilidiyle kilitlemiştim. kilidinide tarlada otların içine atmıştım .
tabi sonra yerini söyledim ama baya karışmıştı ortalık.

elimizde sopalarla mahallelerde dolaşmak
bir tek arka sokağı ele geçiremedik.

sürekli kendi çevresinin yüzüne gülüp arkasından konuşan komşuya "senin de biraz şerefin olsaydı buradakilerin arkasından söylediklerini şimdi burada söylerdin" demek. derin bir sessizlik ve savuşturulmuş çocuk olduktan sonra her şey normale döndü tabii.

arı kovanına çomak sokup bir süre yoğun bakımda yatmak. merakın fazlası zarar.

okul çantama kıyafetlerimi doldurup evden çıkıp bir kaç sokak gezip, geri dönmem, kimsenin umursamaması...

annemlerin anlattığına göre antibiyotik kullanacağım zaman ilacı ağzımda bekletip kusuyor numarası yapıyormuşum ve koşa koşa banyoya gidip küvete tükürüyormuşum. babam da çıldırıp 'ne halin varsa gör ama iyileşmezsen de ağlama' diyormuş (3-4 yaşındaymışım bu arada)
yemek yemeyi reddetmem, ilaç kullanmayı reddetmem ve ilaç içme saatim gelince ses çıkartmayıp annemlerin unutmasını sağlamam, 4. sınıfta hasta numarası yapıp (bazen bilerek hasta ediyordum kendimi) okula gitmemem, yine 4. sınıfta ödev yapmamam ve annemleri veli toplantısına çağırmamam.

evlerin camlarına kiraz,elma atıp kaçmamız,bitik bir tofaş serçenin içinde çete toplantısı gibi toplantı yapıp arabayı sahiplenmemiz.