çocukken yapılan abukluklar

4-5 yaşlarındayken komşumuz olan bir yaşlı amca, pazardan gelirken evimizin önünde beni görmüştü ve aldığı elmalardan birini bana vermişti. elmayı ısırınca, bayağı bir ekşi gelmişti ve bende elmayı götürüp o amcanın evininin kapısının eşiğine bırakmıştım.

duvarların kirecini, karıncaları ve toprağı avuç avuç yiyen biriymişim. *

beynimizin çocukluğumuzun sadece belli kısmından sonrasını hatırlaması ne hoş.

avuç içini kapalı göz kapağına bastırıp kısa süreli, ekonomik uzayda olma hissi yapıyordum. gözün önünde bissürü yıldız beliriyor. böyle yeşil-siyah-morumsu uzay efekti oluyor.

bir de, kulaklara hızlı hızlı bastırıp geri çekince değişik, abuk bir ses duyuluyordu.

çok meraklıymışım ben her oyuncağımı nası çalışıyo bu nasıl bi mekanizma var içinde neye göre harekete geçti diye kırarmışım mühendis olucam sanmış bizimkiler edebiyatçı oldum.

insanları korkutmak için ölmüşlerin ruhunu görmüş gibi yapardım. bir keresinde 4-5 yaşlarındayım. annemle evde tekiz o sırada da annemin babaannesi yeni ölmüştü. ben de oyun olsun diye annemi korkutmak isteyip boş koltuğa bakıp anne bak babaannen oturuyor dedim. annem güler geçer diye beklerken kadının ödü koptu. beni kucakladığı gibi evden çıktı. gidip babama anlattığını hatırlıyorum babam sakinleştirmişti falan. aynı şeyi anneanneme de yapmıştım ama o korkmayıp çocuklar böyle şeyler görür yavrum selam söyle demişti.

gerçekten feci derecede psikopat bir çocuktum.

babam severdi ben küçükken sayısal loto oynamayı. eve de bu kağıtlardan getirirdi. arada bana da seçtirirdi sayılardan, benim şansıma işte (: kalbimiz temiz ya inanç işte. bu sayısal loto kağıtlarından çok vardı. ben de alırdım bazen doldururdum, o zamandan belliymiş kumarbaz olacağımız, boş şeylere inanacağımız. en sevdiğim meşguliyet bu kağıtlarla uğraşmaktı bazen boş boş üstlerini karalardım, bazen bir şeyler yazmaya çalışırdım. tek merak ettiğim acaba hiç farkında olmadan tutturmuş muyumdur?

dayım, yaramaz bir çocuk olduğum için hayvanların aslında yaramazlık yapan çocuklar olduğunu allahin cezalandırdığını söylerdi. bende beni kızdıran arkadaşlarımın hayvana dönüşmesi için dua ederdim sonra dönüşmedikleri için allaha kızardım.

çocukken bir kabın içine yüzlerce uğurböceği doldurmuştum.
bir kere de şu oralet kutuları vardı plastikten olan. içine su koyup plastik balık koymuştum mahalledeki çocukları kandırıyordum gerçek balık diye.
son bir anım daha var yerden şeker paketleri bulup içine taş koyup çocukları kandırıyordum. şu an iyi bir insanım ama çocukluk işte...

yaptığım bütün abuk subuk seyleri bi görselde toplamışlar haha