çocukken yapılmış küçük iş girişimleri

çocuk aklıyla kendini iş adamı gibi hissettiren işler bütünü.

ortaokulda arkadaşın birinden 1ytl* ye aldığım 1 kutu boncukla onlarca bilezik kolye yapıp okuldakilere satardım.

2. ticaret girişimim de yine ortaokulda su maymunu dediğimiz bitki dibi süsü olan yuvarlak topcukları bakkaldan ucuza alıp okulda satmaktı. onda da iyi iş vardı ama sonra müdür okulda yasakladı su maymunlarını tabi, ocağımıza incir ağacı diktiler ayol. fena paralar kırmıştım bu işlerle zamanında orası ayrı tabi .

bir de bunun yabancı ülke itemi şekli vardır. evin küçük çocuklarına müstakil evlerinin önünde açtıkları limonata standında limonata sattırma.
küçükken böyle şeyler yapmak çocukların özgüven kazanması adına oldukça faydalı bence.

sınıfta milli piyango düzenlemiştim. yılbaşı çekilişinde ikramiyeyi satmadığım bilete çıkartıp bütün parayı hortumlamıştım. bi de futbolcu kartı getiriyodum çocuklara, 1/5 komisyonla..

ilkokuldayken resim defterini çeşitli büyüklük ve şekillerden oluşan dövme taslaklarıyla doldurmak.
25 kuruş, 50 kuruş, 1 lira, 2 lira olarak kategorilemek.
isteyenlere çıkmayan cd kalemi ile dövme çizmek.
okulda adının çıkması ve aileye şikayet edilmek.

yine ilkokulda resim defterine kuş bakışı şekilde 2 boyutlu şehirler çizmek. evler, villalar, sinemalar, tiyatrolar, lunaparklar yollar yapıp, bir sayfanın kenarına gelen yolu diğer sayfadan devam ettirip şehri büyütmek. bu yapıları da dövme fiyatlarıyla aynı fiyattan satıp, satın alan kişinin ismini o yapının tabelasının üzerine yazmak. daha fazlasını veren biri olursa, yazılmış ismi silip onun ismini eklemek.
okulda adın çıkması ve aileye şikayet edilmek.
*

unutmuştum bu anımı. anlatırken sanki başkasını anlatıyormuşum gibi geldi. beğendim kendimi.

öğretmenlerimden kazandığım ya da babama zorla aldırdığım çıkartmaları poşet dosyanın bir yaprağına yapıştırıp boyutlarına göre 25 kuruş, 50 kuruş ya da 1 liradan öğrencilere satmak. sonra öğretmenler anladı tabii durumu, küçük işletmemi büyütemeden mühürlemişlerdi :(

sınıfta benimle uğraşan 2 tip vardı ilkokuldayken. para karşılığı sabah geldiklerinde montlarini askıya asmayi teklif ettim. kabul ettiler ve bir daha benimle ugrasmadilar. ben de her sabah (yıl 1995 bu arada) 5000 lira kazanıyordum.

oyuncak kamyonun kasasına domates biber patlıcan vs doldurulup satmaya çalışmak.

arkadaş grubumla birlikte evimizdeki hikâye kitaplarını toplayıp satacaktık. elde ettiğimiz gelirle de darüşşafaka'ya bağışta bulunacaktık fakat kimse almayınca fiyatları düşürdük. yine almadılar daha da düşürdük. en sonunda elli kuruşa bir kitap satmayı başardık fakat bununla da bağış yapmaya utandık. bunları yaptığımız sıralarda on yaşındaydık ve bence birçok yetişkinden daha yetişkindik.