çocuklu kadınların maruz kaldığı çevre baskısı

henüz anne olmadım. o yüzden ne hissettiklerini tam olarak anladığımı söyleyemem. yine de bir anneye
mama mı veriyorsun? sütün yok mu?
üşümüş bu çorap giydir. kundak yapmıyor musun? aaaa kucağa alışmış bu çocuk. şeklinde müdahale edildiğini görmek beni bile aşırı derecede rahatsız ediyor.
her çocuk farklıdır. bir çocuğu en iyi annesi tanır. bırakın kim çocuğunu nasıl büyütmek istiyorsa öyle büyütsün. size ne?

10 aylık bir kızım var. her gördüğümüz kişiden aynı şeyleri duyuyoruz. kalın giydirmişsiniz, üstü ince değil mi, çok çorba içmesin, arada şerbet te verin, geceleri beşikte sallamayın... ve bunu söyleyenler aileden olmayan, yabancı insanlar. herkes çocuk profesörü, özellikle çocuğu olanlar, onlardan uzak durun en iyi çocuğu onlar yetiştirmiştir çünkü.
doktorumuz var o ne derse onu yapıyoruz diyorum konu kapanıyor.

özellikle yeni doğum yapmış annelerin korkulu rüyalarıdır. muhatap olmak zorunda kaldığın herkesin ilk sorusudur; 'sütün var mı?' sizi ne ilgilendiriyor kardeşim bu süt olayı sizin karnınız doyuyor sanki. sütü gelmiyorsa mama verilir bu kadar basit sanki zehir veriyoruz çocuğa, aç mı bırakalım napalım.
rahat bırakın insanları, karışmayın çocuklarının sütüne, emziğine, saçına, kıyafetine. akıl vermeyin, baskı yapmayın. sizden tavsiye isteyen, tecrübelerinizden faydalanmak isteyen olursa o zaman fikir beyan edin.

sen bir de çocuksuz kadınların maruz kaldıklarını düşün.


cumhurbaşkanı dahi yarım kadın olarak yaftalıyor.