daralıyorum diye mızıklayan kadını sevmeye devam eden erkek

tüm tükürükleri bünyesinde toplaması gereken şapşal erkektir.

kadın denen canlının psikolojisi, o değilse hormon dengesi, o da değilse haleti ruhiyesi günün 24 saatinde bir olmadığı ve hatta saat başı farklı bir aksiyona döndüğü için beklentiye uygun duygusal tepkiler umut etmek hepten yanlıştır.

ilgi gösterdiğin, üstüne düştüğün vakit ''beni çok boğuyorsun'' yahut ''daralıyorum bana biraz mesafe tanı'' diye cırlar, üstüne düşüp ilgi göstermezsen de ''sen beni artık sevmüyürsüüün'' diye mızıklarlar.

hatta durum o kadar vahim ki; oraya gitmeyeceksin, bunu giymeyeceksin, şununla görüşmeyeceksin gibi karanlık çağdan kalma taleplerin olmadığı sıradan bir ''nasılsın'' sualinde bile ''beeeni booooğmaaaaa'' diye kriz geçiren bir dolu kadın ve bu muamele karşısında ''özür dilerim hayatım, söz senin istediğini gibi yapacağım, bir daha olmayacak, sana aşığım, çok seviyorum'' diye yalvaran sürüsüne bereket oğlan var.

bu oğlanceğizlerin ortak paidesi şu; hiçbirinin babası zengin değil.

fukara sümüğü gibi kızın peşinde dolaşıyorlar fakat para yok, karizma satın alamıyorlar, kendilerini yakışıklı gösteremiyorlar; zengin değiller.

o yüzden de bu dipsiz tavırlara maruz kalıyorlar zira kadınların bebekliklerinden beri hayalini kurduğu yakışıklı ve karizmatik, anası babası saraylı bir prens tanımına uymuyorlar. haliyle kızlar o veya bu şekilde bu oğlanlardan kendilerine bir alan bırakıp, olur da denk gelirse üzerine zıplayabileyim diye prens yolunu hep açık tutma peşinde oluyorlar.

eh be çapsız oğlan.

senin hiç mi onurun yok da gösterdiğin ilgiden, verdiğin emekten, sevginden sıkılan; seni yedek lastik gibi, stepne gibi gören bir kadını sevmeye devam edebilirsin.

pü allasen sıfatına senin.