dedemi mancınıkla mezarlığa fırlattık

akape öncesi türkiye'de yaşadığımız vahim olaydır.

dedem çok yaşlıydı. öldüğünde mezarlığa götürecek cenaze arabası bile yoktu koca ülkede. zar zor bir tane mancınık bulduk. mancınığa biricik dedemi yerleştirip mezarlığa fırlattık ve gömdük. sonra akape iktidara gelince herkes vefat eden yakınını cenaze arabasıyla mezarlığa götürmeye başladı. bu her zaman bende yara olarak kalacak olsa da akapeye çok teşekkür ediyoruz.

deden samanyoluhaber muhabiri miydi dedirtir bu hadise.

siz gene mancınık bulabilmişsiniz. biz dedemi yaktık. kibrit boşa gitmesin diye anız yakan komşunun tarlasına attık. kibrit yoktu çünkü herkeste. dedesini yaktı diye kınamayın dostlar. ayağı kırılmıştı. hastane de yoktu o dönem. biz de yaktık mecbur. küllerini de boşa gitmesin diye sabun olarak kullansınlar diye köylüye sattık. o dönem deterjan falan yok tabi.

ilk önce mancınık kısmını yanlış okuyup hala kendimi toparlamaya çalıştığım başlıktır.
kalıtsal genler 2.nesilde ortaya çıkınca dede de çok gerilmişse tabii. maşallah o gün bugün attığını tutturuyor bu çelebi. yetmedi bizim de ipliğimizi pazara çıkardı iyi mi? negzel 3-5 törörst zahodan gelip sınırdan bu tarafa ilk defa rahat rahat karnımız tok sırtımız pek şöyle bi gevşeyecek yer bulmuştuk. e malumun, şimdi bizim gibi kafir ermeni dölllerinin sünnet münnet ihalesi de sendedir muhtemel. ne zaman hangi ele bırakacaz zaar

bir de ünlü su yoktu kuru temizlemeye verdik öyküsü vardır.

ebe olmadığı için doğmak yerine dışkılama yoluyla dünyaya gelmiş kişi beyanı.