deli olmanın güzel yanları

kimse sizi yargılamıyor.
durun bir dk ben bunu nereden biliyorum.

timarhanede yasayabilmek bedavadan

güzel yanı;

hayatı sürekli eğlenceli tarafından görüyorsunuz ve çevrenizle kurduğunuz diyalog hep eğlenmeniz üstüne oluyor. kendinize göre arkadaşlar edinmişseniz, o ortamın zevki çok farklı oluyor işte.

mesela akşamın bir vakti ansızın, "hadi lünaparka gidelim, kokoreç yemeye mi gitsek?!!" dediğimde, beni, benim yakın arkadaş grubumda kimse geri çevirmez. :)

kötü yanı ise; sürekli nazar'a maruz kalıyor olmanızdır. herkes yaşam enerjinizi ve mutluluğunuzu kıskanır. bana kaç kere " ne kullanıyorsun? adını verir misin?" diye sordular mesela. insanların mutluluk algısı o kadar yapay ki, mutlu insan gördüklerinde düzenli kullanılan bir uyuşturucunun ya da anti- depresanın neden olduğunu düşünüyorlar.

allahtan böyle doğdum. herhangi bir uyuşturucu ya da anti- depresan'a gerek duymuyorum. tabii, yaşadığım şeylerden ya da içinde olduğum şartlardan kaynaklı, benimde çok melankolik olduğum dönemler olabiliyor hatta uzunda sürebiliyor bu ama sonunda hep kendi mutlu + eğlenceli moduma, karakterime geri dönüyorum çünkü doğam bu.

grateful to my lord.
amen.

kendilerini akıllı sizi deli sanıyorlar.. bildiğiniz gibi değil çok eğlenceli.. (hele birde tapındıkları liderlerini görseniz, gülmekten ölürsünüz. öyle de ciddi havalardalar ki inanılır gibi değil. yazık.)

ne güzel arafta kalacağım ben.