delirmenin eşiğinde olan birine yardım etmek

zordur. görürsün, bilirsin. anlatmaya çalışırsın dilin döndüğü kadar. gittiği yol kimseye değil sadece kendine zarar verecektir ve gideceği nokta aklını yitirmek olacaktır. işin üzücü tarafı bu kişi aynaya baktığında delirdiğini fark etmeyecektir. yine de çabalamak önemli.

belki de derdinin dermanı deliliktedir. bilemezsin...

hiç işim olmaz.

teşekkürler.

yardım edemezsin. ne kadar istesende olmaz.

çok tehlikelidir. olayın sonunda iki tarafta delirebilir.

beklediği bir soz bir kelime sihirli bir dokunuş yoktur.

o sebeple yardım edemezsin.

derdi zamanladır. zamanı geri çeviremezsin.

keskeleri ağırdır. sen sırtına alıp gidemezsin.

eşiğe gelmişse artık yapılacak bir şey yoktur da delirmeden önce çok yalvarmıştır aslında, duyamadıysan da artık çok geç.

kendimce yardım etmeye çalışırım ama psikolog olmadığım için yapabileceklerim sınırlı.

#3392860

istişare ediyoruz.
bir saniye. *

olmuyor edemiyorum
sanki etmeye kalksam uzaklaşıyor
ya ben ondan ya o benden
ayağı sakat bir kuş gibi
yaklaşıp tutsam iyileştiricem belki
ama ben yaklaşınca uçup gidiyor

son zamanlarda yaşadığım kayıplar, birbiri ardına eklenen yas süreçleri vs derken çevremdekilerde "delirdi delirecek" profili çizmeye başladım. bunu düşünen(ama kınayarak ama merhametle) hemen herkesin yardım etmekten anladığı antidepresan önerisiyle sınırlı. bu teklifi kabul etmem senin bana yardım ettiğin anlamına gelmiyor. reddetmem de benim yardımı kabul etmediğim anlamına gelmiyor. elinizden gelen tek şey antidepresan önerisi ise en iyisi bırakın deliren delirsin. belki de çare delirmektir, bilemeyiz.