deprem korkusundan uyuyamamak

sanki uyumazsak güvende olacağız gibi saçma sapan bir his işte.

kontrol edilebilir değil maalesef.

kadere teslim olmak dışında yapıcak bir şey yok. maalesef tokyo'da yaşamıyoruz.

sağlam bulduğunuz bir yere yakın olursanız piskolojik rahatlarsınız .
olası durum planı hazırlayın .

2 yıl mı geçti o malum şubat ayından beri? cidden tarihe bakmam lazım emin olmak için. 2 ay civarı eve çıkamamıştık. 2-3 hafta bir akrabamızda güvenilir bir yapıda, 1 ay filan da ismen "güvenilir" bir otelde kaldık. bizim bina hasarsızdı fakat daha gün aymamıştı, arabada 4 kişi, bir köşeye çektik bekliyoruz. sabah fark ettik ki, 10 apartman ilerimizde bir bina yıkılmış, 10 apartman arka sağ çaprazımızda bir bina daha yıkılmış, o gün öğle vakti tekrar oldu, yine civarda iki bina daha yıkılmış.

2 yıl o korkuyla zoraki uykuya daldım. her akşam içiyordum ki, dalayım diye. 12. kattasın, allah'a sığınmak ve olası bir depremde binanın sağlam kalmasını dilemekten başka, "bizim bina sağlam" diye kendini inandırmaktan başka seçeneğin yok.

deprem korkusu yaşayan birine söyleyeceğin her laf havada kalır. benliğinde hasar bırakıyor, orası kesin.

2 yıl mı? benim 26 sene oldu.

korona zamanı geldi aklıma. korona vardı dışarı çıkamıyorduk, deprem vardı içeri giremiyorduk.

sanki gün ağarınca güvende hissetmeye kaldığın yerden devam edecekmişiz gibi.

çok fena o durum insan delirecek gibi oluyor

17 agustos-12 kasım, bilmem kaç eylul ve 23 nisan yaşadım ama yok depreme karşı aşırı sakinim.
ayrıca nereye kacacaksınız kapıya cıksabız diğer bina ile haşır neşir olma ihtimali var.

depreme tek başınayken yakalanma mevzusundan dolayı hortlayabilecek olay.

neyse mental olarak iyiyim gayet.
ölmez de sağ kalırsak işe gideriz.
hiç.