depressive cop

depressive cop (2016)

yönetmen ve senarist koltuğunda bertrand mandico bulunan, eline löwensohn'un tek başına sırtlayıp götürdüğü ve oyunculuk nasıl olabilir dersi verebilecek bir performans gösterdiği, bir iskoç adasında kaybolan bir kızı araştıran polisi konu alan bu kısa film izlediğim en tuhaf şeylerden birisiydi... avangart sinemanın başlı başına benim için "işte bu..." diyeceğim bir örneği sayılacak, yer yer fantastik ve sürrealist öğelerle gözümü bile kırpmadan kendisini izlememi sağlamış, bir cinayet romanı okuduktan sonra uykuya daldığım vakit gördüğüm saçma sapan rüyaların birleşmesine benzer bir film depressive cop...

insanın bazen toplumdan kendisini nasıl sakladığı, toplumla bir bütün olmaya çalışırken ortaya çıkardığı o sahte kişiliğine nasıl hasarlı bir gözle baktığı, herkesin tanıdığı karakterine herkesten sakladığı karakter ile bakış açısını izletiyor bize sevgili yönetmen.

mutlaka izlenmesi gereken bir kısa film mi? hayır.
izleseniz güzel olur mu? şahane olur valla.