depresyona giren balık

evvel zaman içinde, kalbur saman içinde mini mini bir balık varmış. minik akvaryumunda bir balık arkadaşı ve elma salyangozuyla beraber mutlu mesut yaşarmış. günün birinde güzel mi güzel, tatlı mı tatlı ancak birazcık aptal olan değerli balık arkadaşını kaybetmiş, ancak yanında olan salyangozu hatırlayıp ben yalnız değilim, hayat üzülmek için çok kısa deyip yüzmeye devam etmiş. balığın hafızası da kısa vadeli olduğu için bir zaman sonra arkadaşını unutmuş bile. yine çok mutluymuş balık, hızlı hızlı yüzüyormuş akvaryumunda. günün birinde salyangoz içine çekilmiş, balık ilk başta uyudu herhalde demiş, baktı kafasını çıkarmıyor, gitmiş yanına, az biraz iteklemiş. sonra da öldüğünü fark etmiş, artık tamamen yalnız kaldığını anlayınca da depresyona girmiş. 5 dakika sonra yaşadığı her şeyi unutup yüzmeye devam etmiş.
bu hikayemin mesajı var mı bilmiyorum, açıkçası balığımın hayatını anlattım. hiçbir şey olmamış gibi yüzüyor. siz de sizi 5 dakikaya unutup yüzmeye devam edecek kişilere kendinizi kaptırıp hayatınızı harcamayın arkadaşlar.
t: bir yandan çok erdemli bir yandan da şerefsiz olan değerli balık arkadaş.

(bkz: sudan bıkmış balıklar) olabilir..

o hafıza ile depresyona girmek sıkıntı olmaz zaten . bir kaç saniyeye çıkılır oralardan.

karaya çıkayım da, evrimi falan başlatayım bari...

ayının ağzına atlıyor bunlar görmüştüm

akvaryuma 70lik rakı dökülmüş olabilir.

beş saniye gibi, bir akvaryum balığı için yıllar ifade eden uzun bir süre depresyonda kalıp yine de intihar etmemesiyle şaşkınlığa gark ettiren bir balık içeren bir hikâye içeren başlıktır.

tanım bir yana, "keşke depresyon konusunda balık gibi olabilsek" dedirtmiştir. altı aydır depresyondayım, ilaçları reddediyorum ama şu an tonla iş beni beklerken ben sadece sözlükte takılabiliyorum.

depresyondan kurtulmanın yegane yolunun onu umursamamak ve yokmuş gibi yapmak olduğunu düşünüyorum. tabii, o zaman da anksiyete ile tanıştırıyor depresyon sizi ama orası ayrı olsun bakalım.

budur. dün seri bir zıplamayla attı kendini akvaryumdan neyseki başındaydım hemmen kurtardım.

"ol mahilerki, derya içredirler,
deryayı bilmezler."

balık değilim ama geçenlerde 5 dakikalık depresyona benzer bir şey geçirdim sonra "neyse, boş ver" deyip kendi kendime depresyondan çıktım.

balık değilim dedim ama ne için 5 dakika depresyona girdim onu unuttum bak.

(bkz: denizi geride bırakınca hissedilenler) .