devlet dairesi

devlete bağlı kurumların halk arasındaki genel adı olsa gerek. vergi dairesi, tapu, mal müdürlüğü, belediyeler hatta mahkemeleri falan hep bu kalemden sayabiliriz.

pek az devlet dairesinin içinde işinizi aynı gün içerisinde halledebilirsiniz. aradığınız yeri bulmak için iki üç kişinin tarifine ihtiyacınız vardır. o masaya gidersin "şu masa" derler. şu masaya gidersin "o arkadaş izinli bugün" derler.

önlerindeki bilgisayarlar nuh nebi'den kalmadır. kullanan şahıs, klavyede harfleri tek parmakla ve ağır çekim kullanır. mesai bilinenin aksine 1 saat geç başlar ve 1 saat erken biter bu dairelerde.

bir kaç hafta önce sabah 8 gibi mükerrer ödenen trafik cezam için bu dairelerden birine gittim. o gün kendime eğlence aradığımdan olsa gerek geçtim oturdum sandalyeye ve beklemeye başladım. bu abilerim ve ablalarım benden sonra mesaiye geldi teker teker. günlerden pazartesi olduğu için başladılar h.sonu yaptıklarını anlatmaya. hepsi bana bakıyor, ben de gözlerinin içine bakıyordum inadına sessizce. hani biri "buyrun" dese konuşmaya başlayacağım ama diyen yok.

neden sonra bir iki uyanık vatandaş geldi camdan bir iki soru sordu bunlara. yüzleri düştü tabiî arkadaşların. sanırsın hayatın anlamı nedir diye sordular. ya da gelip "ölüm var ölüm alooo, ne oturuyorsun" dediler. ablam gözlerini devirdi, yeni koyduğu çayına baktı. "sistem açılmadı, sonra gelin" dedi. uyanıklar da karşı atağa geçti hemen. "hiç mi açık değil". yorulmuş at gibi istemsizce güldüm bu lafa. "yok, hafif araladım sistemi ama yeterli değil" demesini bekledim ablamın, fakat nerede o mizah duygusu.

tam 1,5 saat bekledim elimde evraklarla öylesine sözlük. bazen yapıyorum böyle saçma şeyler. açtım telefon kurcaladım. kulaklığımı taktım biraz enya dinledim. gelen geçene bakıp "vaay kel, aaa dört göze bak, o ne lan o küpeler öyle" filan dedim içimden. şarjım bingo dediğinde kalktım. yeni gelmiş biri edasıyla merâmımı anlattım. meşhur "sistem" yine takıldı tabii. öyle böyle derken işimi bitirdim. çıkarken döndüm ve patlattım bombayı. "hayat size güzel" dedim herkesin duyacağı şekilde. bir an sessizlik oldu içeride. badem bıyıklılardan biri komut verircesine "beyefendi işinize bakın" dedi. "emrin olur paşam, emrin olur" dedim ve hızlı adımlarla sıvıştım oradan.

siz siz olun devlet dairesinde işiniz olduğunda, evden çıkmadan önce "herşey çok güzel olacak" diye telkin edin kendinizi.

ha, olur da oralarda çalışan biri okursa bu entry'i, bi zahmet otostopçunun galaksi rehberindeki uzaylı memurları örnek almayı bıraksın.

belli kurallar ve kanunlar dahilinde işlemesi gereken kurumlardır. ülkemizde bu pek gerçekleşmemektedir. aynı daire aynı konuda adamına göre muamele yapmaktadır.

ülkedeki bürokrasi işleyişi hakkında fikir sahibi olacağınız yerlerdir.
yerleşmek istediğiniz ülkenin devlet dairesine gidip işlemlerin ne denli pratik ya da ne denli ağır işlediğini gözlemlemek o ülkeye taşınıp taşınmamak için doğru kararı vermenizi sağlar.
bürokrasisi kağnı gibi işleyen devlet, diğer bütün alanlarda da başarısızdır benim nezdimde. bu hep böyledir deneme yanılma yapabilirsiniz.

içleri yazın çok sıcak, kışın buz gibi olur ortası yoktur.

bürakrasi ile uğraşan kurumların halk arasındaki ismidir. ülkemizde girenin çıkamadığı bir yerdir.
(bkz: çok büyük s*kiş dönen yerler).

çoğu memurun işini iyi yapmak için - ya da sadece yapmak- en ufak bir çaba sarfetmediği yerlerdir. burada zaman akmaz. personelin size iyi davranma, sizi memnun etme ya da yardımcı olma gibi kaygıları yoktur. durağanlık öyle had safaya ulaşmıştır ki , uzun süre kaldığınızda kafanızı duvara sürtmek suretiyle canınıza kıymak istersiniz.

torpilin baba mesleği sayılacağı tek yerdir.

daire degil duzdur. evet.

buradaki daire ev olarak mı yoksa halka olarak mı dairedir.