din ve bilimin çatışmasında dinin yeri ne olmalı sorusu

bir soru.
kanaatimce din , bilime alan açmalı. dinin ahlaki öğretileri baz alınmalı ve sosyal hayata mümkün olduğunca müdahil olmamalı.
bunun başlıca yolu da tavizsiz laikliktir.

yeri olmamalı.

çatışma varsa din olmamalı dedirten beyanat.

la fontaine'den masallar.

din diz çöküp af dilemeli.

masal ve gerçeğin karşılaştırılması gerçeklere saygısızlıktır.

din bilim çatışmasında dine göre tavır alınmamalı, iş yapılmamalı. sorun varsa sorunu dinde aramamazlık yapmamalı...

dinlerde ağzından köpükler saçarak yerde kıvranan hasta için içine cin girmişti diye bahsedilir. -tevrat,incil,kuran-

yine dini kaynaklardaki anlatıya göre şizofreni belirtileri gösteren vakaları tanımlamak için de cin musallat olmuştu.. şeklinde izah yapılır...

oysa bugün bunların sara (epilepsi) ve psikoz kökenli hastalıklar olduğu bilim sayesinde aydınlatıldı..
eğer bu dinler iddia edildiği gibi tanrı katından gelmiş olsaydı tanrı cin ve hastalık ayrımı yapmaktan aciz miydi ki insanları yanlış bilgilendirdi? diye sormayacak mıyız kendimize?
yoksa tanrı da mı bunların hastalık olduğundan habersizdi...
sırf bu gibi örnekler bile dinlerin insan işi olduğunu, insanların ilhamlarına ve basit inançlardan evrildiğine, geliştiğine, bir birikim neticesinde son halini aldığına işarettir. yani her din kendisinden önceki dinlerden beslenmiş, etkilenmiştir. insan aklının kendi varlığını açıklama ve anlamlandırma çabasının ürünü olan bu inançlar aşkın bir varlık tarafından bize inmiş değil. dolayisiyle din bilimin sahasında varlık gösteremez. alış-verişte bulunamaz. katkı da sunamaz. ikisinin çeliştiği noktada da evirmeye çevirmeye gerek olmadan din bu hususta bizi doğruya değil yanlışa yönlendiriyor. bilimsel açıklamaya güveniyoruz diyebilmeli.

dinle bilim çatışmamalı. aynı kulvarda olmadıkları için birbirleriyle yarışmaya da sokulmamaları gerekiyor. gözle görülüp kanıtlanması gereken şeylere dayanan bir alanla, kalple imanı gerektiren bir alanı kıyaslamak ve kavgaya tutuşturmak, atla horozu dövüştürüp taraf tutmaya benziyor.

bizim derdimizin, gelişmemişlik nedenimizin din olduğunu hiç düşünmüyorum. islam'ın altın çağı denen dönemde müslüman bilim insanları, dünyaya örnek olmuş. günümüzde yahudi diye bazılarımızın beğenmediği insanlar bilimde öncü. yarısı ya da çoğunluğu hristiyan olan toplumlardan onlarca, yüzlerce bilim insanı çıkıyor. yani her ülkede inanç denen şey öyle ya da böyle yerini koruyor ama hepsi de üretiyor bir şeyler. o ülkelerde olup da bizde olmayan şey eğitim. cahil insanlar topluluğu isterse %100 oranında ateist olsun, o topluluktan hiçbir şey olmaz.

yanlış yerle uğraşıyoruz toplum olarak. bu toplumu oy uğruna eğitimsizliğe iten, dünyaca ünlü harika eğitim sistemlerini ülkeye uyarlamak yerine hâlâ eğitimde farklı amaçlar güden kim varsa bizim sorunumuz da o.

din ile bilimin çatıştığı -yanlış- ön kabulüne dayanan sorunsal.
doğru din ile doğru bilim asla çatışmaz.