dindarların mantık karşısında çaresiz kalması

inançlarının dayanağının mantıksız olmasından ve bu bariz mantıksızlığın sorgulanmasının da yine aynı inanç tarafından yasaklanmasından kaynaklıdır.

mantığın ne olduğunu, savundukları hurafelerden önce öğrenseler, aslında onlar da anlayacaklar ama, din o kadar sinsidir ki herşeyden önce kendisini ortaya koyar ve akla yerleştirir. en erken yaşlardan itibaret örtülen hurafe örtüsü, kişinin örtüyü kaldırıp gerçeğe bakmasından bile korkutur kişiyi.

-sorgulama! sorgularsan cehennem gidersin!

sorgulanmasını istemeyen bir fikir ne kadar güvenilirdir. siz hiç saymadan para alıyor musunuz? aldığınız kağıt parçalarını bile sorgularken, hayatın merkezine yerleşen bu fikri neden sorgulamıyorsunuz?

sırf bu kısır düşünceden kaynakla açığa çıkan bir sorun ise müslümanların din örtüsü altında söylenen her söze inanmalarıdır. din kişinin kandırılmaya daha yatkın hale gelmesine sebep olur. o yüzdendir ki birçok farklı mezhep, cemaat meydana gelmiştir. her ortaya çıkan uyanık hatip kendi çıkarlarına göre düzenlemeler yapmış ve bunları düşünmekten korkan kitlelere yedirmiştir.

düşünmek insanı insan yapan yegane özelliktir. düşünme yetneğini kaybeden insanın güdülen çiftlik hayvanlarından farkı kalmaz. çobanın gösterdiği doğrultuya sorgulamadan giderler.

bu çoban bir yönetici olduğu gibi yine başka sistemlerin aktörleri de olabilir. mesela reklamlara inanmak, film ve dizi karakterlerini gerçek sanmak da bunlara örnek sayılabilir. sokak röpotajlarında dizi karakterlerini gerçek sanan bireyleri aklınıza getirin. bu insanlar düşünme yeteneklerini öylesine kaybetmişler ki neredeyse çizgi film karakterlerini bile gerçek sanacaklar.

(bkz: cahillik kokan başlıklar)

mantık da evren karşında çaresiz kalıyor. o yüzden çok şey etmemek gerek.

dinsiz bir kişi olarak bu başlıkların gereksiz olduğunu düşünüyorum, sözlüğe gelir gelmez bir sürü gördüm.