dini bir özgürlük olarak insan kurban etme

günümüzde var olması imkansız bir özgürlük çeşidi. düşünsenize, atalarının geleneksel pagan dinine inanan bir kelt, iskandinav, veya aztek topluluğu, ülkelerinden insan kurban etme özgürlüğü talep ediyor. ne saçma ama değil mi? ama onların dinlerinin gereği de o değil mi sonuçta?

eee, nerede kaldı özgürlük şimdi? hani hoşgörülüydük her inanca?

hayvan ile bir insanın canını eşit tutan biri için, ikisi de birbirinden saçma. insanlık, hayvan kurban edilen festivaller ile, insan kurban edilen festivaller arasında hiçbir fark olmadığını anladığı gün daha güzel bir yer olacak... **

(bkz: kurban bayramı)

kurbanın mantığı budur arkadaşlar ama eksik olan şey bütün dinlerde bu yok bence, mesela hristiyanlıkta kurban geleneği yok bu daha çok müslümanların işi bence, alna kurban kanı sürerek tanrıyla tamamıyle bir uzlaşma sağlayacaklarını savlayan bir din. lan tanrı size niye ayrıcalık göstersin ki? kurbanı kesiyorsan tanrıya değil bizim ali komşuya dağıt , adamlar biraz et yesin ama onun da müslümanı makbul işte, böyle adamlarsınız işte. ben bir öğrenci evine giden bir kurban eti görmedim 45 senelik hayatımda, yalan mı?

biz bu olayı daha önce yaşadık. bir anda gökten koç iniyor.

(bkz: bütün dinler kapatılmalı mı sorunsalı)

antropolojik olarak bakıldığında kurban etme tüm eski dinlerde dünyanın hemen hemen her bölgesinde olan bir ritüel.
tanrıya, istenen korunma/güç/bereket/zafer gibi dilekler karşılığında insan, koç, tavuk veya yiyecek sunularak bir çeşit takas yapılmasıdır. arkeolojik kalıntılarda bu iş için yapılmış sunaklar, törenlerin taşa kazınması ve hatta kitaplarda ritüelin safhaları hakkında pek çok bilgi mevcut.
ortadoğuda verilen kurbanlık hayvanlar ve yiyecekler tapınağın rahipleri ve personeli arasında paylaşılırdı.