dış görünüşe iltifat etmek

az önce akıştaki bir başlık beni düşünmeye sevk etti. neden kişinin anne ve babasının gen havuzundaki genlerin başarıyla bir araya gelmesiyle güzel bir fenotipin ortaya çıkma durumuna iltifat edip sanki bir başarıymış gibi yüceltiyoruz? eğer birini sırf bu yüzden tebrik edeceksek anne, babasını da es geçmemek lazım. kaderin cilvesi ebevynlerini bir araya getirmiş, birliktelik yaşayıp üremiş sonra ortaya böyle bir eleman çıkmış. boş iş.

hiç almadığım , bana edilmeyen iltifat. aman neyse çok da lüzumu yok zaten.

içinin çirkinliğini gördükten sonra içinize dert olan kibarlık gösterisi

dış görünüşe iltifat almak tabiki havalıdır iyi hissettirir. ama bu değişken bir durum zira kimse o zamanki haliyle kalamıyor.

ama birisi senin karakterine, kalbinin güzelliğine, duruşuna ve enerjine iltifat ediyorsa bu çok daha kıymetlidir zira o insan gerçek seni görmüştür.

kişinin görünmeyen tarafına iltifat etmekten çok daha basit olan eylem.

iyi, kötü, optimist, pesimist ne olursa olsun bu iltifat eden tarafı hiç ilgilendirmez. 3-5 yıl harcayıp derin düşüncelere dalmaya ihtiyaç duymaz. iltifat eden taraftan birşey götürmediği gibi iltifat edilen tarafa iyi hisler yükler. bir de iltifat alan taraf erkekse ömür boyu ara ara aklına getirerek sırıtmasına vesile olur.

neresine iltifat edelim östaki borusuna mi? endoplazmik retikulumuna mi?

salak olmaktır. kaç kişi iltifat etmiştir...