dizilerdeki klişeler

senaryolar aynı kalemden çıkmışcasına , her diziyi aynı yönetmen çekmişcesine hemen hemen her dizide karşılaşılan durumlardır.

örn ; sahne geçişlerinde hikayenin geçtiği şehirde bir manzara gösterilir.

her bölüm birinin ölüm tehlikesi geçirmesi.

zengin kız fakir oğlan ya da tam tersi.

hamile şahsın başının dönmesi ya da midesinin bulanması zorunluluğu. bu belirtiler olmadan olmuyor.
dokuz ayı midesi bulanmadan, başı dönmeden geçiren hatta dördüncü aylara kadar hamile olduğunu fark etmeyen var sevgili yapımcılar, değerli senaristler…

fakirler hep iyi, zenginler hep kötüdür.

birbirine kızmış kavga eden insanların, ağız ağıza öpüşme mesafesinde konuşması.

yerli diziler açısından söylemem gerekirse, belli bir klişeden bahsetmeyeceğim fakat şöyle ki, gerek internet dizileri gerek tv dizilerinde gördüğüm bir durum var. bir şekilde bölümün nasıl ilerleyeceğini, bölüm sonunda neler olacağını, sezon finalinde neler olacağını, hatta finalde neler olacağını dahi tahmin edebiliyoruz diye düşünüyorum. bu sebeple uzun süredir pek yeni bir tv yahut internet dizisi çok nadiren izliyorum. gerçekten böyle beklemediğim şeyler olan diziler çok nadiren oluyor, çoğunlukla bir şey bekliyorsun ve o beklediğin şey çıkıyor. bu da diziden aldığım keyfi engelliyor.

bunların haricinde tutabileceğim birkaç yerli dizi neyse ki var. örnek vermek gerekirse komedi anlamında ayak işleri dizisindeki komedi anlayışı genel olarak beklemediğim yerlere gidebiliyor, çok keyifli, oldukça gülüyordum izlerken, 3 sezonda sona ermesine halen üzülüyorum açıkçası. neyse ki bunun dışında gibi dizisi var da o bu ihtiyacı karşılıyor, ama yine de şunu belirtmek istiyorum, evet gibi gerçekten bana göre kaliteli bir yapım, gayet güldürüyor, süresi de tv dizilerine göre kısa o da tamam. ama yine de genel olarak bana uzun geliyor. bölüm süresi ve komedi anlayışı olarak kesinlikle ayak işlerini tercih ediyorum bu yüzden 20 dakika, 30 dakika bölümler falan o kadar güzel ki, sizi de sıkmıyor, çokça zamanınızı da almıyor. çok zaman almasını istememekten kastım da şu, yanlış anlaşılmasın zamanımı dakikası dakikasına kaliteli değerlendiren biri elbette değilim ama bence komedi kısa olmalı, zira uzayınca bazen sıkabiliyor, yahut dikkat dağınıklığınız var ise benim gibi konu kopabiliyor. o yüzden açıkçası gibi dizisinin de ayak işleri gibi daha kısa bölüm sürelerine sahip olmasını isterdim, ama yine de seviyorum.

komedi dışında ise vereceğim örnek kesinlikle şahsiyet, ilk sezon oldukça güzeldi, ikinci sezonu bana biraz daha aksiyon anlamında zayıf geldi, izleyenler de fark etmiştir, sanırım ikinci sezonda daha çok diyaloglara, haluk bilginer'in sesinden bol bol faydalanmaya çalışmışlar ben buna dikkat ettim. yalnız erdal özyağcılar'ın da oyunculuğu çok çok iyi geldi bana. diziyi iki usta oyuncu çok güzel sırtlıyor, keza dizideki hikaye onların etrafında dönüyor zaten ancak onların dışındaki yan karakterlerin oyunculukları çok da 2. sezonu kurtaracak gibi gelmedi bana. konunun hemen özüne dönmek gerekirse, şahsiyet'in de gerek ilk sezonunda gerek ikinci sezonunda beklediğim şeyler dışı sahneler olması beni çokça mutlu etti ve keyiflendirdi. gerek ayak işle, gerek gibi, gerek de şahsiyet dizilerini izlemenizi bu sebeple kesinlikle tavsiye ediyorum.

gizli bir şey konuşulurken oda kapısının aralık olması ve en duymaması gereken kişinin duyması.

her kim ki gitmemesi gereken bir mekana gider, işte tam orda mutlaka bir iz bırakır. ya küpesi düşer, ya paçası yırtılır, ya tırnağı kopar veya işte telefonu kalır. arabasını unutan bile kesin vardır.
bunca yıllık ömrümde gittiğim hiç kimsenin evinde böyle bir şey düşürmedim ben. kendinize gelin ey insanlar, toparlanın biraz ve bırakmayın kendinizi. bu ne pasaklılık?

yaşayacak mı doktor