1.
doğa durumu; bireyin devletle olan ilişkisi, devletin kökeni ve temellendirilmesi, hukukun kaynağı gibi konuların anlaşılmasında kullanılan bir kavramdır. basit anlamıyla, bireyin henüz toplumsallaşmadığı, herhangi bir otorite veya yönetim altında yaşamadığı, belki daha ilkel bozulmamış* olduğu hali ifade eder. dolayısıyla devletin kökenini ve otoritenin gerekliliğini irdeleyen bir kavram olsa da aynı zamanda bireyin toplumla olan ilişkisine, doğal haklar gibi konulara de değinmiş olur.
thomas hobbes; egemenlik, özgürlük, toplum gibi kavramları anlayabilmemiz için önce insan doğasını anlamamız gerektiğini düşünür. ona göre siyaset ve devlet, doğa durumunun bir parçasıdır. tüm insanlar doğası gereği eşittir. ama bu durumda bile aynı şeyi isteyen iki farklı insan arasında çatışma ve düşmanlık meydana gelir. bu çatışmalar güvensiz bir ortam oluşturur, doğal bir sonuç olarak savaşları getirir. leviathan’da ifade ettiği gibi “savaş, herkesin herkesle savaşıdır.” savaş yalnızca fiziksel bir çatışmanın olduğu bir durum değildir. herhangi bir savaş çıkmayacağının güvencesinin alınmamış olması da savaşın doğası ile ilgilidir. güvenli bir ortamın sağlanması için yönetimin varlığına ihtiyaç vardır. devletin ortaya çıkışı bu şekilde gerçekleşir, insanlar bunu zorunlu olarak yapar, güvensiz ortamın sağladığı korkudan. sözleşmeler ile bireyler hayatlarının güvende olmasını garanti altına alır aynı zamanda uyulması gereken sözler verirler. verilen sözlerin uyulmasını sağlayan karşısındaki güçlü iktidar, yani yine korkular olacaktır. “kılıcın zoru olmadıkça ahitler sözlerden ibarettir.”
(bkz: john locke)
(bkz: jean-jacques rousseau)
(bkz: insanlar arasındaki eşitsizliğin kaynağı ve temelleri üzerine)
(bkz: emile)
(bkz: toplum sözleşmesi)
thomas hobbes; egemenlik, özgürlük, toplum gibi kavramları anlayabilmemiz için önce insan doğasını anlamamız gerektiğini düşünür. ona göre siyaset ve devlet, doğa durumunun bir parçasıdır. tüm insanlar doğası gereği eşittir. ama bu durumda bile aynı şeyi isteyen iki farklı insan arasında çatışma ve düşmanlık meydana gelir. bu çatışmalar güvensiz bir ortam oluşturur, doğal bir sonuç olarak savaşları getirir. leviathan’da ifade ettiği gibi “savaş, herkesin herkesle savaşıdır.” savaş yalnızca fiziksel bir çatışmanın olduğu bir durum değildir. herhangi bir savaş çıkmayacağının güvencesinin alınmamış olması da savaşın doğası ile ilgilidir. güvenli bir ortamın sağlanması için yönetimin varlığına ihtiyaç vardır. devletin ortaya çıkışı bu şekilde gerçekleşir, insanlar bunu zorunlu olarak yapar, güvensiz ortamın sağladığı korkudan. sözleşmeler ile bireyler hayatlarının güvende olmasını garanti altına alır aynı zamanda uyulması gereken sözler verirler. verilen sözlerin uyulmasını sağlayan karşısındaki güçlü iktidar, yani yine korkular olacaktır. “kılıcın zoru olmadıkça ahitler sözlerden ibarettir.”
(bkz: john locke)
(bkz: jean-jacques rousseau)
(bkz: insanlar arasındaki eşitsizliğin kaynağı ve temelleri üzerine)
(bkz: emile)
(bkz: toplum sözleşmesi)
devamını gör...