insan ve doğa

tarihte insanın doğaya verdiği zararların sonuçlarına bakıldığında insanın hoyratlığının sadece doğaya zarar vermediği, insana daha çok zarar verdiği, doğa kaybettiğinde aslında insanların daha çok kaybettiğini görürüz. nefes almadan yaşanamayacağını sadece bir virüs öğretmiyor. doğanın bizzat kendisi öğretiyor.

insanoğlu doğayı ele geçirmek ister. ormanların derinliklerine, dağların tepesine, okyanusun dibine doğru durmadan saldırır, doğa direnir. tarih boyunca düşüp hayatını kaybeden dağcılar, vurgun yiyen dalgıçlar, bir daha haber alınamayan kaşifler bu savaşın kurbanları olmuştur. ama insanoğlu pes etmez. yeni donanım, yöntem ve teknikler geliştirerek yeniden saldırır, doğa ise asla teslim olmaz ve bu donanımlara karşı aklımıza gelmeyen bilmediğimiz savunma silahlarıyla çıkar karşımıza.

insan da doğanın bir parçasıdır ama bunun farkında değildir yoksa bindiği dalı kesmezdi

neil degrasse tyson'ın çok sevdiğim bir sözü var, "hepimiz birbirimize biyolojik olarak, dünya'ya kimyasal olarak, evrene atomik olarak bağlıyız. evrenin içerisindeyiz, evren de bizim içimizde." maalesef insan tüm bağlarına ihanet ediyor gibi görünüyor.

birbirini mahveden iki kavram.

(bkz: kapitalizm gölgesini satamadığı ağacı keser)

insan doğadan gelir ve doğaya gider. o yüzden doğa bir sarmaşıktır. ^^ yok eder. hiç yaşamamış gibi eder.

insan topraktan yaratilmasi cihetiyle zaten dogadir. insan dogadan gelmistir ve bu dunyanin, doganin 1 parcasidir.