doğmadan öncesini hatırlayanlar

az önce bi yazar arkadaşla konuştuk (bkz: benburdangitmeyegeldim) ve ikimiz de buna şahit olmuşuz. yaşananlar ve yaşayanlar..
çocuklar genelde ailelerine , ben buraya gelmeden önce bi yerdeydim orada bize eğitim verdiler anne babamı gösterdiler onların başlarının üzerinde ışık kümeleri vardı gibi şeyler söylerler , tabi hatırlayan kesimler.
biz de merak ettik ve böyle bi şey yaşayan birileri olmuş mu öğrenmek istedik.

* biraz reenkarnasyondan farklı gibi bu durum. bi ruhun birçok bedende yaşamasından ziyade , dünyaya gelmeden olanları hatırlama durumu gibi.

gazinocular kralı fahrettin aslan bostancı sahilinde ufo gören balıkçılar gazetelere manşet olunca ertesi gün yanlarına gidip "ne içiyorsanız bana da verin ulan." demiş.

bu da böyle bir hikaye işte.
nerden aklıma geldiyse...

bu benim değil, bir arkadaşımın başından geçen bir olay. birgün 3 yaşındaki oğlu ile mutfakta iken çocuk birden masanın altına giriyor. başlıyor konuşmaya:"biliyor musun anne bizim öğretmenlerimiz vardı doğmadan önce orada, bizi eğitiyorlardı. arkadaşım şaşkın."nerde oğlum?" "doğmadan önce işte, orda. beyaz, sarımsı bir yerdi. sıcak değildi ama üşümüyorduk. öğretmenlerimizin başında yuvarlak ışık vardı. ben babamla seni görmüştüm. bana gösterdiler." arkadaşım bana bu olayı anlatınca doğmadan öncesini hatırlamak mümkün mü, mümkünse anlatılanlar tutarlı mı diye araştırdım. ilk kez böyle bir şey duymuştum. evet ülkemizde bile ne çok hatırlayan varmış. internette ilgili videoların altındaki yorumlarda anlatmış insanlar. hepsi dünyaya gelmeden hazırlık için bir eğitimden geçtiğini söylüyor. kimisi bu olaydaki gibi anne babasının kendilerine gösterildiğini anlatıyor. eğitmen ruhların başının üzerindeki hare (ışık) ise çok dikkatimi çekti. hz. isa ve havarilerin ikonlarında farkındaysanız hep başlarının üzerinde böyle bir hale vardır, kapadokya'da resimlerde hep böyle resmedilmiş. olabilir mi acaba? hatırlayan varsa içinizde benimle irtibata geçsin lütfen. hala çok merak ettiğim bir konu çünkü.

dört günü sonra doğum günüm. doğmak istemiyorum. doksan dörtte de böyle düşünüyordum. ama nedense yedinci ayda kapıları zorlamışım. kendime kızamıyorum elbette; muhakkak ki başka bir yere çıkacağını sanmıştım o yolun. hem saymayı bile bilmiyordum ki.