malaparte yazar profili

dünyanın en iyi yazarı olmak.

uçak köpeğe çarptı sanıp gelmiştim. bu dünya beni hiç tatmin edemiyor...

bu cümleyi ezberleyin, ruhunuzu kurtaracağım.

otuz yaşında bir çocuk gibi hissediyorum kendimi. ama mutluyum. kendi halimdeyim. problem neredeyse sıfır. daha büyük bir hazine? eve dönmek muhteşem bir karardı.

tertemiz, ferah bir nefes. onu seviyorum. hepimiz seviyoruz. iyi ki bizimle. i hate capitalism.

ben bunu yapmak yerine psikiyatri kitapları sipariş ettim. tıp öğrencisi gibi onları okuyup çalışacağım. bence işe yarayabilir. hem daha hesaplı.

her şeye yeniden başlamak böyle hissettiriyor.

sarhoşum. profile karl marks koydum. haha.

sözlüklerin var olma nedeni.

on dört gün kaldı.

otuz gün kaldı...

otuz.

kararımı verdim. bu kadına aşığım ve onu hamile bırakacağım. bu gece neredeyse oluyordu.

sevgili, saygıdeğer malaparte diye başlamak isterdim ancak görüyorum ki henüz saygıyı hak edecek bir karakterde değilsin. yani umarım bunu okuduğun günlerde tekrar eski haline dönmüş olursun ve beni utandırırsın. umarım yanlış yollarda, yanlış insanlarla yürümeyi sürdürmüyorsundur. umarım öylesine biri için, sadece hayatına giren ilk insan olduğu için körü körüne bağlandığın o insan yüzünden her şeyden vazgeçmemişsindir. özellikle ailenden, güzel bir gelecekten. lütfen bunu gece üç sularında, bir fabrikanın en pis bölümünde ter içinde kalmış halde okuduğunu söyleme bana. yalvarıyorum güneş doğduğunda döndüğün evde o kadını görmeyeceğini, daha da kötüsü kucağında iki çocuğun olmayacağını söyle bana. lütfen haykır bu gerçeği suratıma! duymak istiyorum!
...

sevdiğim kadının ailevi problemlere çok takılı kalmasından nefret ediyorum. o kadar önemsiz ayrıntılara üzülüyor, bu yüzden yemeden içmeden kesiliyor ki benim gibi sakin bir adamı bile çileden çıkarmayı başarıyor. bana büyük bir aptallık gibi görünüyor bu. herhangi bir şeyi kendine sorun etmek, birkaç dakikadan fazla o konuyu düşünmek. bilmiyorum, umursamaz olmak bu kadar zor mu? neden mutsuzluğu tercih ediyor bu insanlar? ve neden beni hiçbir şey yokken mutsuz etmek zorundasın! aslında bu seni hayatımdan çıkarmak için en gerekli ve geçerli neden. ama yapmayacağım. ne kadar salak olursan ol, ne kadar zayıf olursan ol seni yücelteceğim ve güçlendirmeyi deneyeceğim. kahretsin çok aşığım! ve seni bana dönüştürmek istiyorum! böylece daha güzel olacaksın.

ben senin şeytanınım. yıllar önce yalvardığın günü hatırlıyor musun? sana geldiğim gün o gündü. şimdi yine geliyorum sana. çünkü görüyorum ki bana ihtiyacın var. aslında ben hep yanındaydım ancak sen aşktan sarhoş olup beni hatırlamadın bile. ben de rahat bıraktım seni. hep takip ediyor, uzaktan kolluyordum. fakat malaparte, artık müdahale etmek zorundayım. sana olan sevgim bunu yapmamı emrediyor bana. sadece bir defa söyleyeceğim sana, bu bir uyarı değil, bu bir emir: uzaklaş o kadından! bak sevgilim, sen tanımazsın şeytanları, bilemezsin hangi kılığa girip neler yapacaklarını. kaç ondan, it onu uçurumundan, her zaman yaptığın gibi terk et onu da. güven bana daha iyilerini göreceksin, göstereceğim sana. kaç o kadından, kurtul. mahvolacaksın.

herkes ölüdür. uygun bir ruh bulana dek herkes ölüdür.

öpüşmek.