malaparte yazar profili

on dört gün kaldı.

otuz gün kaldı...

otuz.

artık bir kadınım yok.

kararımı verdim. bu kadına aşığım ve onu hamile bırakacağım. bu gece neredeyse oluyordu.

sevgili, saygıdeğer malaparte diye başlamak isterdim ancak görüyorum ki henüz saygıyı hak edecek bir karakterde değilsin. yani umarım bunu okuduğun günlerde tekrar eski haline dönmüş olursun ve beni utandırırsın. umarım yanlış yollarda, yanlış insanlarla yürümeyi sürdürmüyorsundur. umarım öylesine biri için, sadece hayatına giren ilk insan olduğu için körü körüne bağlandığın o insan yüzünden her şeyden vazgeçmemişsindir. özellikle ailenden, güzel bir gelecekten. lütfen bunu gece üç sularında, bir fabrikanın en pis bölümünde ter içinde kalmış halde okuduğunu söyleme bana. yalvarıyorum güneş doğduğunda döndüğün evde o kadını görmeyeceğini, daha da kötüsü kucağında iki çocuğun olmayacağını söyle bana. lütfen haykır bu gerçeği suratıma! duymak istiyorum!
...

sevdiğim kadının ailevi problemlere çok takılı kalmasından nefret ediyorum. o kadar önemsiz ayrıntılara üzülüyor, bu yüzden yemeden içmeden kesiliyor ki benim gibi sakin bir adamı bile çileden çıkarmayı başarıyor. bana büyük bir aptallık gibi görünüyor bu. herhangi bir şeyi kendine sorun etmek, birkaç dakikadan fazla o konuyu düşünmek. bilmiyorum, umursamaz olmak bu kadar zor mu? neden mutsuzluğu tercih ediyor bu insanlar? ve neden beni hiçbir şey yokken mutsuz etmek zorundasın! aslında bu seni hayatımdan çıkarmak için en gerekli ve geçerli neden. ama yapmayacağım. ne kadar salak olursan ol, ne kadar zayıf olursan ol seni yücelteceğim ve güçlendirmeyi deneyeceğim. kahretsin çok aşığım! ve seni bana dönüştürmek istiyorum! böylece daha güzel olacaksın.

ben senin şeytanınım. yıllar önce yalvardığın günü hatırlıyor musun? sana geldiğim gün o gündü. şimdi yine geliyorum sana. çünkü görüyorum ki bana ihtiyacın var. aslında ben hep yanındaydım ancak sen aşktan sarhoş olup beni hatırlamadın bile. ben de rahat bıraktım seni. hep takip ediyor, uzaktan kolluyordum. fakat malaparte, artık müdahale etmek zorundayım. sana olan sevgim bunu yapmamı emrediyor bana. sadece bir defa söyleyeceğim sana, bu bir uyarı değil, bu bir emir: uzaklaş o kadından! bak sevgilim, sen tanımazsın şeytanları, bilemezsin hangi kılığa girip neler yapacaklarını. kaç ondan, it onu uçurumundan, her zaman yaptığın gibi terk et onu da. güven bana daha iyilerini göreceksin, göstereceğim sana. kaç o kadından, kurtul. mahvolacaksın.

herkes ölüdür. uygun bir ruh bulana dek herkes ölüdür.

öpüşmek.

yerde yuvarlanmak. atıyorum kendimi yere, dizlerimi çekiyorum karnıma, otistik otistik hareketler yapıyor ve terliyorum. bu benim için kafi dostlar.

gözler luciferı aramadı değil. zaten başka ne diye gelir ki insan bu başlığa? o değil de aşkından öldüğüm adam bana yüz vermeyince hetero olmaktan başka yol kalmadı. shit.

sevdiğim kadını hamile bırakmak. gerçekten istiyorum bunu.

zandros- eros.

bir gün başıma geleceğini bildiğim durup. ama öyle tökezleyip düşmek değil uçurumdan düşmek. bile bile niye devam ediyorum derseniz ben de şöyle derim: ben zaten çok önceden çakılmıştım ve bunun tekrar yaşanması için gerekli yüksekliğe ulaşabilmeye ömrüm yetmeyecek; haliyle bu andan itibaren nereden düşersem düşeyim asla canım yanmayacak.

hayat kurtaran başlık. aşk insana neler yaptırıyor yahu dostlar böyle. tiktok falan kullanıyorum varın siz düşünün. feyyaz diyor ya dil bilgisi falan bırakmadı bende diye. aynen öyle vallahi ne dil bilgisi ne karakter hiçbir şey bırakmadı. bambaşka bir adam oldum çıktım. dinlediğim müzikleri dinlemekten bile korkar oldum değişirim, onu sevemem diye. sanırım büyü altındayım ama sorun yok. şuradan birkaç aşk şarkısı bulalım.

yine özlemle dolup taştığı bir gün. bunu yazdığı mesajlardan anlamak zor değil. sürekli benim olmak istediğini, benimle her şeyi yapmak istediği söylüyor. bununla ima ettiği şey ne? ne anlamalıyım, anladığım şey doğru mu? hala bana karşı tamamen dürüst olmadığını düşünüyorum. bilmem neden bazı konuları konuşmak istemiyor. doğrusu ben de istemiyorum. çünkü ne diyeceğimi bilmiyorum. ilişkimizin başladığı gibi her şeyin aniden olmasından korkuyorum. ama bu böyle olacak... büyük bir felakete doğru yürümekteyiz fakat zarar görmeden atlatacağız. çünkü bunun olmasına müsaade etmeyeceğim. güçlüyüm, kararlıyım, aşığım.

sadece onun için endişe duyuyorum. hayatı boyunca geçmişinden kurtulamadan yaşarsa... elbette insan kolayca unutamaz. unutmamasından değil bu hatıraların onu sürekli korkutmasından, incitmesinden tereddüt ediyorum. sadece benim kadar sağlam bir psikolojiye sahip olduğuna inanmak istiyorum. gerektiğinde tüm geçmişini silebilecek, o geçmişi içindekilerle birlikte ateşe atabilecek güçlü bir karakter ve zihin yapısına sahip olduğuna inanmak istiyorum. çünkü ben yapacağım. çünkü ne söylersem söyleyeyim ailemin düşüncelerini değiştiremem. ancak bu sırrı koruyabilirsek hayatımızı güvence altına almış oluruz. bunun içinse çok dikkatli olmalı ve parmak uçlarımızda yürümeliyiz.

bu kadar düşünmenin gerekli olduğunu da sanmıyorum. gitmek en iyi çözüm, uzaklaşıp kaybolmak... hayatım boyunca hayalet gibi yaşadım, kimse benden daha iyi yok olamaz. gel gelelim bir insanı hayalet olmaya ikna etmek, zorlamak pek kolay olmayacak. üstelik bunu hiç de yapmak istemeden yapacağım. başka bir yol yok. zaten yürünmemesi gereken bir yolda yürümeye çalışıyoruz, iyi bir yol fikri bizim için çok uzak şimdilik.

aşılır, aşılacak. her yol bir gün sona erer... yeni yönlere sapılır, konaklanacak evler çıkar, sınırlar geçilir, şehirler değişir... her nerede yürürsek yürüyelim bu yol hiç değişmeyecek. hep korku ve acı dolu olacak. mutluluğumuzla bunun üstesinden gelebiliriz elbet ancak hayat boyu kaçarak, korkarak yaşamak zorunda kalacağız... sadece benim zihnim ve gözlerimle bakabilmeni diliyorum. bütün endişem senin zayıflığından ileri geliyor. güçlü bir kadınsın fakat benim kadar arzuya sahip değilsin. seni suçlayamam elbette. sahip olduğum bu zihni, karakteri elde etmek için epey yalnız kalmam gerekti. özgürlüğün bedeli buydu, çare yok. bütün ölülerin gözünde henüz çocuğumdur belki fakat yaşam süresince bana kocaman göründü bu hayat. otuz yıl, muhteşem bir yalnızlık inşa etmek için harcandı. kazanımı ise ortada. sınırsız bir zihin. özgür bir karakter. elbette cezasız kalmayacaksa da her şeyi göze aldım çoktan. sen buna değersin. en büyük acıya, en ağır cezaya, öldürülmeye, sürünerek yaşamaya, her şeye değersin... değerin kendisi sensin. ıssız, karanlık, soğuk bir mağarada bulduğum bir sandık dolusu altınsın sen, hiçbir cin seni benden alamaz... uğruna binlerce bebeği bile kurban ederim. bunu yapabilirim.

sendeki şeyi anlayamıyorum. doğrusu anlamak istemiyorum. sevmeye devam etmek istiyorum, büyüsü bozulmasın bu sevginin. benim için hep gizemli, anlaşılmaz kal. seni keşfederken geçsin ömrüm ama hiçbir yere varamayayım. bir hayat boyu oyalanacağım bulmacam ol. tüm vaktimi sana harcayayım, tüm yaşamımı senin için harcayayım. bir kazanım elde etmeyi düşünmeden, yalnızca mutluluk verdiğin için seninle sürdüreyim kalan zamanımı. her sabah uyanıp içerisinde ne olduğunu anlayamadığım o gözlerine bakayım. sonra sorayım: ne var senin bu gözlerinde? her zaman yaptığın gibi utanıp boynuma sarıl.

luciferı anladığımız saatlerdeyiz. meme. gerçekten meme.