doğum günü kutlaması istemeyen insan

göz önünde olmayı sevmiyordur . ilgiden hoşlanmıyordur.

işte ben o insanım. manevi hislerin maddiyata dayandığı hiçbir kutlamayı istemiyorum. beni anacığım doğurmuş şükür hayatta sıcacık bir sarılması bana dünyayı verecektir. başka şey istemem.

ben ve benim gibi hayattan bir beklentisi kalmamış, çok ağır şeyler yaşamış, yaşıtlarından daha çok hayat tecrübesi olan, artık hayttan hiç zevk almayan insanların istemediği şeydir.

çok haklıdır.

kimsenin doğum gününü kutlamak istemiyorum, o yüzden benim doğum günümü de kutlamasınlar istiyorum. ayrıca (bkz: mum üflerken memur olmayı dilemek)

dogum günü
mezuniyet
düğün
nişan
herhangi bir özel gün olarak görüp artırıyorum.

belli bir yaştan sonra önemi kalmıyor. dün doğum günümdü, pandemi etkisiyle zaten kutlayamazdık. telefonla arayıp kutlayan dostlarımın sesini duymak için bir vesile oldu. ben insanlar için elimden geleni yapmak isterim.

istesekte kutlanmıyor zaten arkadaşım.

benim tam zıttım olan insandır*. doğum günüme yaklaşık 1 hafta kaldı diye yakınlarımı darlıyorum hatta onlar beni bildikleri için kendileri demeye başladılar bile*. genelde özel günlere anlam yüklemeyi sevmeyen ya da o günlere ait kötü anıları olan insanlar istemiyorlar herhangi bir kutlama yapmayı. dediğim gibi bu konuda benim tam zıttım olsalar da yadırgamamak lazım yani haklı sebepleri vardır eminim ki.

belki de tek başına kutlamaktan yorulduğu için sevmiyordur.

doğum gününün kutlanmasından mı hoşlanmıyor, yoksa o klasik sürprizli "kutlama" adı verilen durumdan mı hoşlanmıyor sorusunu akla getirendir. zira ikincisi ise benim de aralarında bulunduğumdur. aşırı utanıyorum ve ne tepki vereceğimi bilmiyorum öyle sürprizlerde. kaldı ki bir kalabalığın benim için toplanması ve tüm gözlerin bana dönmesi de aşırı tedirgin ediyor beni. her hareketimin izlenmesi, bana alınan hediyeleri açarken acaba ne söyleyeceğimin, beğenip beğenmeyeceğimin gözetilmesi filan müthiş bir huzursuzluk. yazarken bile içim sıkıştı. ama bireysel olarak doğum günümün kutlanmasını, küçük hediyeler alınmasını, sevildiğime dair tatlı sözler işitmek gibi şeyleri ve buna vesile olduğu için doğum günümü severim. yeter ki sürpriz kutlama adı verilen ve beni elimi kolumu nereye koyacağımı bilmez hale çeviren o şeyi yapmasınlar. içten bir mesaj bile yeter. ama yeter ki bir kafede onlarca başka insan varken bir garson elinde üzerinde mumlar, maytaplar olan bir pasta ile belirmesin yahut odaya girdiğimde iyi ki doğdun diye bağıran bir dolu insan olmasın.

oh be sonunda kadın erkek diye değil insan diye biten bir başlık!

böyle özel günler içten geldiği için değil de formalite icabı zorunluluktan kutlanıyor gibi geldiği için pek hoşuma gitmiyor.
başkalarınınkini de kutlamak çok içimden gelmiyor ama onların hoşuna gidiyor diye kutluyorum.
özel bir günde değil de herhangi normal bir zamanda hediye almak çok daha değerli bence. buzdolabı magneti veya kupa bile alınsa çok daha sevilerek kullanılacak ve hatırlanılacak bir anı oluşturduğunu düşünüyorum.

benimdir. sevmiyorum. üstümde emanet gibi hissediyorum. tavırlarım yapmacık gibi geliyor kendimden rahatsız oluyorum. o sebeple kutlanmasını da istemiyorum.

sevgilimdir kendisi. ben yine de her yıl elime kendi yaptığım kocaman pastayı alır, arkadaşlarımızı hep buluştuğumuz kafeye çağırır minik bir kutlama ayarlarım. bence onunda hoşuna gidiyor ama söyleyemiyor.

kutlamalar, hatırlanmak herkesin hoşuna gider ancak doğum günü yaşlandığını hatırlattığı için benim gibilerin sevmediği bir gündür. her günün tadını aynı ölçüde çıkarmak lazım aslında.

ölüme bir yıl daha yaklaştığım için kutlama mı yapacağım, demişti bir abla..haklı bence, yaşlandıkça kutlanmak istenmeyen bir gün oluyor, benim için de öyle oldu ki zaten normalde de kutlamaların hiçbirini sevmem..özel günler ve o günlerde alınan hediyeler, bana hep yapmacık geliyor.. 364 gün yüzüne bakmadığın birinden özür dileme günü gibi geliyor.. günah mı çıkartıyorsunuz kardeşim, ben papaz değilim..

bilinmeyen her zaman ürkütücü geliyor bana 25 yaşından sonra kutlanacak günde kimse nasıl davranayım...

zamanında güzel kutladık,hey maşallah

benim olmadığım insandır.*

genelde utangaç insandır.