1.
(bkz: rainer maria rilke)
psikolojik olarak endişe verici bir sürece giren şair,
1912 yıllarında ülke prensesi maria von thurn davetlisi olarak duino şatosuna gider.
şatonun manzarası karşısında dudaklarından şu cümle duyulur:
-haykırsam kim duyardı sesimi melekler katından?
aynı günün gece saatlerinde" benzersiz ve şahit olmadigimdır "diyerek belirttiği büyük fırtına da,
çatı katına çıkarak ilk ağıtını kaleme alır.
ardından ilgili doktoruna bir mektup yazarak
artık tedaviye ihtiyacının olmadığını bildiren bir mektup oluşturur.
birinci dünya savaşı sırasında ağır hasar almış ancak tüm ihtişamı ile ayakta duran bu şatonun anısına ağıtlarını toplayarak
duino ağıtları adını vermiştir.
ağıtların toplamını 1912 ve 1922 yılları arasında on yıl içinde tamamlamıştır.
rilke ağıtlarında belirli bir ideolojiden uzak kalarak,
insanlığın varoluşsal kaygılarını ruhunda harmanlayarak meydana getirmiştir.
psikolojik olarak endişe verici bir sürece giren şair,
1912 yıllarında ülke prensesi maria von thurn davetlisi olarak duino şatosuna gider.
şatonun manzarası karşısında dudaklarından şu cümle duyulur:
-haykırsam kim duyardı sesimi melekler katından?
aynı günün gece saatlerinde" benzersiz ve şahit olmadigimdır "diyerek belirttiği büyük fırtına da,
çatı katına çıkarak ilk ağıtını kaleme alır.
ardından ilgili doktoruna bir mektup yazarak
artık tedaviye ihtiyacının olmadığını bildiren bir mektup oluşturur.
birinci dünya savaşı sırasında ağır hasar almış ancak tüm ihtişamı ile ayakta duran bu şatonun anısına ağıtlarını toplayarak
duino ağıtları adını vermiştir.
ağıtların toplamını 1912 ve 1922 yılları arasında on yıl içinde tamamlamıştır.
rilke ağıtlarında belirli bir ideolojiden uzak kalarak,
insanlığın varoluşsal kaygılarını ruhunda harmanlayarak meydana getirmiştir.
devamını gör...
2.
özgün adı duineser elegien olup 1923 yılında yayınlanmıştır.
kaç gündür adını görüp okumaya niyetlendiğim ve nihayet bir çırpıda okuyup bitirdiğim rainer maria rilke imzalı 99 sayfalık almanca eser olup totalde 10 ağıttan oluşmakta olan bu eseri can alkor çevirisi ile okudum.
özgün olan metinleri de verilmiş, dileyen almanca okumak isterse veya kıyas etmek isterse diye olmalı.
kitap hakkında konuşmam gerekirse son okuduğum soneler'e benzeyen ama onun kadar etkilenmediğim ağıtlar yer alıyor, yine felsefik, yine benzer ambiyanslar ama beklediğim kadar iyi bulmadım, ben daha çarpıcı ve sert bir şeyler okuyacağımı sanmıştım, üç beş dize haricinde alıntı içine aldığım pek bir yeri olmadı ama okunabilir.
birkaç pasaj bırakıp tanımı burada bitiriyorum.^^
şunu da yazmalıyım ki bir ağıtta hayvanların iradeleri olmadığı için olsa gerek onların varlığı kendilerine sonsuzdur yazıyordu, ölümün salt insanlar tarafından özümsenen ve kavranılabilen bir olgu olduğunu bu şekilde anlatması iyiydi.
evet, sensiz olmuyordu baharlar. kimi yıldız beklemişti senden, onu fark edesin.
yiğit kendini saklar, yok oluş bile varlık yoludur ona, en sonuncu doğuştur.
ama sevenleri içine alır soluğu tükenmiş doğa, ikinci bir kez daha olamazmış gibi artık bunu başaracak güç.
gaspara stampa’yı düşünüp andın mı yetesiye, öyle ki sevdiğini yitiren kızın biri o yücelmiş örnek önünde kendi kendine desin: ben de onun gibi olabileydim?
bu en eski acılar içimizde artık meyve vermesin mi? sevdiğimizden severek kopmak, onu titreyerek aşmak çağı değil mi:
nasıl aşar kirişi ok, o yoğun sıçrayışta birşey olmak için kendinden öte. vergi değil çünkü bir yerde kalmak.
bilinci olaydı bizimkisine benzer o şaşmaz hayvanın, karşı yönde ilerleyip bize doğru gelen
çevirip götürürdü bizleri gidişiyle. ama onun varlığı kendisine sonsuzdur.
kaç gündür adını görüp okumaya niyetlendiğim ve nihayet bir çırpıda okuyup bitirdiğim rainer maria rilke imzalı 99 sayfalık almanca eser olup totalde 10 ağıttan oluşmakta olan bu eseri can alkor çevirisi ile okudum.
özgün olan metinleri de verilmiş, dileyen almanca okumak isterse veya kıyas etmek isterse diye olmalı.
kitap hakkında konuşmam gerekirse son okuduğum soneler'e benzeyen ama onun kadar etkilenmediğim ağıtlar yer alıyor, yine felsefik, yine benzer ambiyanslar ama beklediğim kadar iyi bulmadım, ben daha çarpıcı ve sert bir şeyler okuyacağımı sanmıştım, üç beş dize haricinde alıntı içine aldığım pek bir yeri olmadı ama okunabilir.
birkaç pasaj bırakıp tanımı burada bitiriyorum.^^
şunu da yazmalıyım ki bir ağıtta hayvanların iradeleri olmadığı için olsa gerek onların varlığı kendilerine sonsuzdur yazıyordu, ölümün salt insanlar tarafından özümsenen ve kavranılabilen bir olgu olduğunu bu şekilde anlatması iyiydi.
evet, sensiz olmuyordu baharlar. kimi yıldız beklemişti senden, onu fark edesin.
yiğit kendini saklar, yok oluş bile varlık yoludur ona, en sonuncu doğuştur.
ama sevenleri içine alır soluğu tükenmiş doğa, ikinci bir kez daha olamazmış gibi artık bunu başaracak güç.
gaspara stampa’yı düşünüp andın mı yetesiye, öyle ki sevdiğini yitiren kızın biri o yücelmiş örnek önünde kendi kendine desin: ben de onun gibi olabileydim?
bu en eski acılar içimizde artık meyve vermesin mi? sevdiğimizden severek kopmak, onu titreyerek aşmak çağı değil mi:
nasıl aşar kirişi ok, o yoğun sıçrayışta birşey olmak için kendinden öte. vergi değil çünkü bir yerde kalmak.
bilinci olaydı bizimkisine benzer o şaşmaz hayvanın, karşı yönde ilerleyip bize doğru gelen
çevirip götürürdü bizleri gidişiyle. ama onun varlığı kendisine sonsuzdur.
devamını gör...