1.
adı nebahat ama benim için fahriye abla o. güzel bir komşumuz nebahat hanım. memur emeklisi. selamlaşıyoruz bazen. niye sürekli kitap okuyorsun diyor bana. veya ne okuyorsun bakalım yine diye soruyor. salıncak var bir tane bahçelerinde. binip sallanıyor bazen, kısa saçları rüzgârın hafif dokunuşuyla diken diken oluyor. bahçeye iniyorum, çiçekleri suluyorum. birden o çıkageliyor. tok sesiyle naber bakalım diyor. oturup balkona öyküleştiriyorum onu. onu yazıyorum. bilmiyor nebahat hanım.
devamını gör...