1.
az kalsın düşmek, düşecek gibi olmak anlamını içerir. yaklaşma fiili olan -e yazmak; fiile az kalsın, neredeyse anlamı katar.
o kuşku ve kararsızlık anlarında kaç kez umutsuzluğa düşeyazdım! eğer bugün bir ayı bu durumda geçirseydim bu benim sonum olurdu. - jean-jacques rousseau
o kuşku ve kararsızlık anlarında kaç kez umutsuzluğa düşeyazdım! eğer bugün bir ayı bu durumda geçirseydim bu benim sonum olurdu. - jean-jacques rousseau
devamını gör...
2.
güzel bir cinaslı kafiye yazılabilecek kelimedir.
ay gibi yüzünü göremediğimden seni düşe yazdım.
karşıdan geliyordun güzelliğin aklımı aldı düşeyazdım.
pek güzel olmasa da idare edin.
ay gibi yüzünü göremediğimden seni düşe yazdım.
karşıdan geliyordun güzelliğin aklımı aldı düşeyazdım.
pek güzel olmasa da idare edin.
devamını gör...
3.
aslında anlamı, tam düşecekken düşmemek, belki bir yere tutunmak. ama benim için anlamı, okunduğu gibi. yani düşlere, hayallere yazmak, onlara sarmak.
devamını gör...
4.
vize veya final haftası kötü geçen sınavlardan iyi harf notu almak.
devamını gör...
5.
neredeyse düşecek olmak anlatılır aslında bu kelime ile ama ben şuan düşe yazmak şeklinde yani rüyaya yazmak şeklinde bir anlam çıkarmak istedim. o yüzden rüyaya yazacak kadar güzel olanı, değer verileni anlatır diyeyim.
devamını gör...
6.
bizim türk dizilerindeki esas kızın alışık olduğu hadisedir.
devamını gör...
7.
bir dönem dünyanın en güzel şehri olan ankara'da çıkartılan amatör dergidir.
imge kitabevinin canlı ama bir o kadar da yorgun, dost kitabevinin ışıltısına inat kütüphane kahverengisi sıcaklığında dolaşırken karşıma çıkmıştı bu dergi.
ne kimin çıkardığını hatırlıyorum dergiyi ne de yazarlarının kim olduğunu, zaten öylesine almıştım elime. sonra çok ucuz gelmiş olacak ki taksitle aldığım kitapların yanına iliştirdim.
okumaya pek niyetim yoktu, maksat dergi çıkartma yürekliliğini gösteren insanlara yardıma muhtaç halimle yardımcı olmaya çalışmaktı. üç kuruş parayla edebiyat derdine düşmüş bir üniversite öğrencisinin kendini don kişot sanması gibi bir şey işte.
sonra bir gün okumaya karar verdim çok da etkilenmedim aslında. genç insanların yazdığı kaliteli olsa da henüz olgunlaşmamış yazılardı bunlar. ama bir yazıda bir cümle ilişti gözüme:
" amuda kalktığımız halimizle biri bizi dünyanın dışından görse dünyayı taşıyoruz sanır, belki bu ağırlık yüzünden uzun süre ellerimizin üzerinde duramayız."
buna benzer bir cümle idi ve yanında da bir çizim vardı. bu cümlenin hatrına dergi hala aklımdadır.
imge kitabevinin canlı ama bir o kadar da yorgun, dost kitabevinin ışıltısına inat kütüphane kahverengisi sıcaklığında dolaşırken karşıma çıkmıştı bu dergi.
ne kimin çıkardığını hatırlıyorum dergiyi ne de yazarlarının kim olduğunu, zaten öylesine almıştım elime. sonra çok ucuz gelmiş olacak ki taksitle aldığım kitapların yanına iliştirdim.
okumaya pek niyetim yoktu, maksat dergi çıkartma yürekliliğini gösteren insanlara yardıma muhtaç halimle yardımcı olmaya çalışmaktı. üç kuruş parayla edebiyat derdine düşmüş bir üniversite öğrencisinin kendini don kişot sanması gibi bir şey işte.
sonra bir gün okumaya karar verdim çok da etkilenmedim aslında. genç insanların yazdığı kaliteli olsa da henüz olgunlaşmamış yazılardı bunlar. ama bir yazıda bir cümle ilişti gözüme:
" amuda kalktığımız halimizle biri bizi dünyanın dışından görse dünyayı taşıyoruz sanır, belki bu ağırlık yüzünden uzun süre ellerimizin üzerinde duramayız."
buna benzer bir cümle idi ve yanında da bir çizim vardı. bu cümlenin hatrına dergi hala aklımdadır.
devamını gör...