duygu iktidarsızlığı

büyük yazar elias canetti’nin ingiliz şair t.s.eliot’ı eleştirmek ve onu beğenmediği anlatmak için kullandığı bir sözdür.

elias canetti bu cümleyi yazalı yüz seneden az oldu ama dolayısıyla söz anlamını aynen korumakta ve toplumla ilgili temel bir eleştiri olarak kullanılabilirliğini sürdürmekte.

duygu iktidarsızlığından mustarip olan insanlar ve toplumlar belirli duyguların çoğunu yaşamaktan ya da bu duyguları ayırt edip anlamlandırmaktan yoksundur.

içinde yaşadığımız bu çağda birçok kadim duygu artık kaybolmaya yüz tuttu. insanlar bu duyguları hissetmemekle kalmıyor, bu tür duygularla alay etmeyi marifet bile sayıyorlar.

acıma duygusu, merhamet, sevgi, saygı, fedakarlık, aşk. tümü artık yok olmaya öyle bir yüz tuttu ki sanki tarih boyunca hiç var olmadılar.

bu duyguların yokluğu hissedilmiyor, içime hala bu duyguların kırıntılarını taşıyan insanlar ya suistimal ediliyor ya da alay konusu oluyor. kendi ellerimizle yok etmeye and içtiğimiz gezegen duygu iktidarsızlığı çeken ve bundan çok mutlu olan insanlar tarafından ele geçirilmiş durumda.

gerçek duyguların iktidarına giden yolda kaybolup gitmekten korkarak iktidarsız aklı evveller tarafından itilip kakılmaktan daha mantıklı eylemlerin zamanı geldi de geçiyor bile.