edilecek tek laf vardı onu da kimse etmedi

aslında biliyordu herkes ne söylenmesi gerektiğini..

ama kimse soyleyemedi..

söylense olaysız dağilacaktık her birimiz..
toplayacak bir annemiz yoktu leşlerimizi..
gömecek bir imam.
yıkayacak bir hortum..

o sebeple söylenmedi yiğidin ağzına yakışan o söz..

annesizlik yüzünden hâlâ ölemedik..

bizim edebiyat hocasının vırvırı.

bir konuyu sözümona tartışmaya açar, millet görüş bildiririr, hepsini "hayır bu değil, otur" diye keser. çoğu da elle tutulur, düzgün fikirlerdir ama dedem ille kafasındakini duyacak. sonra atlar: "söylemeniz gereken bir tek şey vardı, hiçbiriniz söylemedi". tartışmaya bak, söylemen gerek bir tek şey var o da dedenin zihnini okuyup onaylamak.

işin komiği bazı konuları yıllar sonra okuyunca, bizim sezgisel olarak ulaştığımız nice görüşün en baba uzmanlar tarafından teorileştirildiğini de öğrendim.

tartışma açıyorsanız, kafanızdakinin onayını beklemeyin. açık fikirle dinlemeye hazır olun.